donderdag 27 december 2012

Osteopatenpraktijk Re-Balance - Website

Vorige week heb ik de website van osteopatenpraktijk Re-Balance gelanceerd. Ik ben zelf momenteel al een tijdje vaste klant en ik moet eerlijk zeggen dat ik al van vele kwaaltjes verlost ben door Hans. Ook Vanessa is al lange tijd blessurevrij door de regelmatige ingrepen van Sophie en Hans.

Een beetje publiciteit kan dus geen kwaad voor Hans en Sophie, en uiteraard voor mijn eigen geleverde werk ;-)

http://www.rebalance-osteopathie.be

maandag 10 december 2012

Nog 5 maanden ...

Na een leuke citytrip naar New York, kan ik beginnen aan de laatste rechte lijn richting Lanzarote. De eerste 2 dagen heb ik van de jetlag nog gebruik gemaakt om vroeg in de ochtend een stevige looptraining af te werken. De dagen nadien heb ik spieren en gewrichten gespaard en vooral van de stad en gezelschap genoten. Alles voelt goed en we zijn volledig opgeladen voor de laatste 158 dagen.

De voorbereidingen voor het verblijf op Lanzarote zijn alvast volledig gebeurd:
  • Vluchten geboekt en betaald (inclusief fiets)
  • Fietskoffer besteld (verhuur)
  • Villa geboekt
  • Huurauto gereserveerd
  • Inschrijving wedstrijd bevestigd
  • Supporters gemobiliseerd
We moeten dus enkel nog op het pure sportieve focussen. Naast de trainingen, heb ik me nog ingeschreven voor de natuurlopen in Lier elke maand. Bovendien zou ik volgens de voorlopige kalender nog 2 triatlonwedstrijden kunnen meedoen voor vertrek naar Lanzarote:
  • 1 mei - BK Ploegentriatlon Doornik
  • 5 mei - kwarttriatlon Lille
Mijn wekelijks trainingsschema heb ik de komende wintermaanden aangepast met een zware rollentraining op de Fortius elke dinsdag en verplaatsing van de zwemtraining van dinsdag naar zaterdag of zondag. Ik moet toch meer focussen op het fietsen gezien de verhouding in zo'n volledige Ironman, en de chloorallergie heeft me 2 weken geleden ook weeral enkele dagen goed te stekken gehad.
  • Maandag:
    • Clubtraining lopen (10-17km)
  • Dinsdag:
    • VR Tacx rollentraining Ventoux/Waalse Pijl (1u30 - 2u)
  • Woensdag:
    • rust (of inhalen training uitgesteld op andere dag)
  • Donderdag:
    • clubtraining lopen met regelmatig extra (half) uurtje (1u - 2u)
  • Vrijdag:
    • zwemtraining club 2 uur
  • Zaterdag:
    • Lange duurloop (20-25km) OF lange fietstocht OF koppeltraining lange duur
    • Indien tijd: zwemtraining
  • Zondag:
    • Clubtraining fiets
    • Indien tijd: zwemtraining
Het zwemmen zit goed genoeg momenteel. Ik kan gemakkelijk een uur een deftig tempo aanhouden op voldoende techniek (en zeker met wetsuit) en zonder vermoeidheid. Met elke week nog een extra 2 à 4 uur trainen, zal ik de zwemproef vlot doorstaan en niet te ver uit de buurt van de 1u10 fris uit het water komen op Lanzarote. Ik ga tegen dan nog moeten beslissen of ik ga starten in het eerste vak (richttijd 1u10) na de pro's of ergens in de nog grotere massa. Ten opzichte van vorig jaar heb ik een lichte verbetering van snelheid gemaakt maar vooral een grote stap qua efficiëntie.

Het fietsen vergt de meeste aandacht de komende maanden omdat daar de feitelijke sleutel ligt tijdens de Ironman. De vertering van die 180km op het zware parcours zal het resultaat bepalen. Vandaar dat ik opteer voor een extra stevige fietstraining op de rollen. De Fortius VR trainer en de trainingen van de Mont Ventoux en Waalse pijl komen hier zeker van pas om afwisselende maar vooral stevige roltrainingen te voorzien. Ik heb in februari ook enkele dagjes verlof ingeboekt om richting heuvels te trekken (nog te plannen).

Het lopen gaat al een tijdje lekker. De echte snelheid van begin 2012 is er niet maar de afstand zit er daarentegen beter in. En ik opteer voor 2013 vooral voor economisch lang lopen ipv de korte sprints. Door de clubtrainingen steeds mee te pakken en hier en daar wat uit te breiden, neem ik goed het jaarplan mee over en zal er ook genoeg plaats zijn voor interval om niet volledig te vervallen in een lopend strijkijzer.

Het laatste doel dat ik nog wil bereiken om zo veel mogelijk garantie op succes te halen, is een lichaamsgewicht onder de 85kg bij de start. Ik wil enerzijds vermijden om te scherp te staan aangezien ik wat reserve zal nodig hebben, maar elke gewonnen kilo zal me anderzijds minuten sparen in de bergen en op de marathon. Zoals ik het momenteel voel, zou 82-83kg ideaal zijn.

En dan uiteraard nog alle kwaaltjes vermijden. Ziek ben ik al lang niet meer geweest door extra vitaminen en voedingssupplementen. Enkel de chloorallergie speelt me parten als ik net iets te veel borrels heb binnengekregen in het zwembad. En gezien de historie van begin 2012 mag ik de sinusirritaties niet te ver laten komen. Benen, schouders, rug en armen zijn momenteel OK, en ik waak erop tijdig naar de osteopaat te trekken als ik iets niet snor voel.

Het vertrouwen is er dus en ook de conditie begin december is volgens plan. Kilo'tjes zijn er misschien 1 of 2 te veel maar niet om me zorgen over te maken aangezien ik me goed in mijn vel voel en de trainingsopbouw vanzelf zal zorgen voor het verlies van overtollige massa. Ik ga me niet blind staren op de weegschaal maar vooral het gevoel laten primeren.

Prettige feestdagen iedereen!


dinsdag 20 november 2012

cola zero en fruit ...

Een mens is toch iets raars. Je neemt wat maatregelen om van fysieke ongemakken af te geraken en je creëert daardoor nieuwe problemen.

Om aan operatie '7 kilo eraf tegen Lanzarote' te starten, besloot ik om mijn maaltijden wat anders te organiseren. Vooral het feit dat ik vaak rechtstreeks van Brussel naar de trainingen reed 's avonds, veroorzaakte dat ik nog laat moest eten achteraf. Hierdoor verbrand je niet genoeg energie meer en win je dus gewicht. Ik zou dit aanpakken door soms 2 maaltijden mee naar de klant te nemen en enkele stukken fruit, zodat ik 's avonds na de training niet meer moest eten.

Ik heb dit echter fout aangepakt. De laatste week heb ik verschrikkelijk last gehad van verstoorde darmflora en nekpijn. Het eerste werd veroorzaakt door het vele fruit. Enkele dagen gestopt met fruit eten (vervangen door boterhammetjes en yoghurt) en de darmen deden terug normaal. Ik dacht dat de nekpijn vooral zou komen door wat negatieve stress en eventueel een verschoven wervel of zo maar toen bedacht ik me dat ik dat vorig jaar nog eens had gehad. En toen was het gelinkt aan de hoeveelheden cola zero die ik binnenspeelde. En inderdaad. 3 Dagen geen cola zero meer en weg nekpijn. Volgende week nog eens langs de osteopaat en dan voelen we ons weer volledig gezond! Waarom cola zero is gelinkt an nekpijn blijft me wel een raadsel al spreken sommige 'experten' op google over een relatie met de aspartaam ...

De trainingen verlopen voor de rest vrij goed. De hartslagen zitten goed bij lopen en fietsen, de snelheid is OK en ook het zwemmen gaat opnieuw gestaag beter. Conditioneel verteer ik de alsmaar langere trainingen ook prima. Ik heb vorig weekend wel de halve marathon van Kasterlee aan me laten voorbij gaan. Ik was een beetje gestresseerd door alles wat ik nog moest doen in het weekend en ik ben in de plaats wat ontspannen gaan fietsen. Dat heeft me deugd gedaan en de dag nadien ging het lopen weer stukken beter. Ik moet leren om me niet meer voor zulke evenementen op voorhand in te schrijven (zeker in de winter) omdat mijn goesting toch nogal onvoorspelbaar is. Het is ook niet dat die 21km in Kasterlee problemen zouden opgeleverd hebebn omdat ik toch al enkele 20ers in de benen heb. Overigens wel even vermelde dat Vanessa (opnieuw) in de prijzen viel met een 2e plaats in Kasterlee. Spijtig genoeg was een deel van haar prijs echter een ruiker verse bloemen waardoor ik een nacht van de nodige ademhalingsproblemen heb genoten. Weg bloemen dus ;-)

dinsdag 25 september 2012

IronMan 70.3 Pays D'Aix

In de voorbereiding op onze eerste volledige IronMan in 2013 ging ik begin dit jaar samen met PeterVB op zoek naar een halve afstand einde seizoen in omstandigheden die zo dicht mogelijk aansloten bij die van respectievelijk Lanzarote en Nice. We vonden een IronMan 70.3 eind september in Aix-en-Provence met een zwaar fietsparcours en relatief nog warme temperaturen. Ook Vanessa schreef zich er in voor haar eerste halve triatlon en samen met nog enkele andere kennissen (en BrTCers) huurden we voor 2 weken een mooie villa aan de Middellandse Zee. Zo konden we nog vakantie combineren met sport.

Voor mij was het ondertussen de 5e halve triatlon maar eigenlijk de eerste waarbij zowat alle omstandigheden buiten mijn comfortzone lagen. Als flandrien-type ben ik eigenlijk te zwaar om een dikke 1200 hoogtemeters met 4 cols echt vlot te overwinnen en ook de hoge temperaturen bewezen in het verleden niet mijn beste vrienden te zijn tijdens het lopen. Maar in Lanzarote zal het niet anders zijn ...

Om 4u opgestaan en tegen 6u afgezakt naar Aix-en-Provence  met Peter, Vanessa, Kilian, Shara en Nathalie. Kilian had een perskaart inclusief moto versierd en Shara deed nog mee aan de Iron Ladies Run waar ze knap 9e werd op 128 deelnemers! Met de bus reden we om 6u naar de start aan het meer van Peyrolles waar een 1500tal fietsen reeds van de dag voordien klaarstonden voor de strijd. De bandjes nog even oppompen, drinkbussen vullen, even naar het toilet en klaar voor de strijd!

Ik had nog nooit zo'n massastart (op de pro's na iedereen tezamen) meegemaakt maar we zagen al snel dat er langs de buitenkant veel minder volk stond dan centraal bij de start op het strand. We kozen er dus voor een paar metertjes meer te maken maar in rustiger water te zwemmen. En effectief, ondanks het vele volk heb ik amper last van andere zwemmers gehad. Het water was ook lekker warm (wetsuit was wel toegelaten) en de zwemproef ging voorbij zonder hindernissen of vermoeidheid. Na 35:41 liep ik de wisselzone binnen na het zwemmen en een loop van bijna 500 meters over een smal paadje. Toen ik mijn zak met fietskledij van de haak nam, liep Vanessa net aangekleed naar haar fiets. Ik had dus goed gezwommen (367e tijd overall).

Door de grote hoeveelheid fietsers zat je constant in groepen verwikkeld en van 'non-drafting' was vaak weinig sprake. De wegen waren ook te smal en de beklimmingen zwaar om zoveel fietsers constant op de verplichte afstand te houden. Na een aanloopstrook van 10km draaide ik de eerste echte col op waar ik Vanessa inhaalde. Toch was het ook mentaal zwaar aangezien er veel meer atleten me voorbijstaken in de klim dan ik gewend ben tijdens vlakke wedstrijden, maar ik trok mijn plan. Kilian (met fototoestel) en zijn copain motard (met de kleine blaas) stonden op regelmatige tijdstippen aan de kant wat zeer fijn was. Ik was blij dat we het fietsparcours reeds verkend hadden want doseren was echt nodig met mijn 39 vooraan en ook mijn carbonnen velgranden gaven me niet altijd een veilig gevoel tijdens de afdalingen. Onderweg kwam ik nog enkele Belgen tegen waaronder Stefaan De Maeyer waarmee ik regelmatig toch een tof klapke kon doen. Je moet ook kunnen genieten tijdens zo'n wedstrijd ;--) Vlak voor de laatste klim op 15km van de finish kwam berggeit Peter voorbij na zijn achtervolging (5 min later uit het water) en ik zette hem dan maar proper af aan de voet van de helling naar de 'antennetoren'. Al bleef ik hem in het zicht houden en zorgde mijn goede conditie ervoor dat ik veel lijken opraapte, zelfs op een zware klim.

Uiteindelijk miste ik in de straten van Aix nog een rotonde door slechte seingeving maar ik reed de wisselzone binnen na een fietsproef van 2u55 of dus toch nog een ruime 30km/u gemiddeld (284e tijd overall) . Ik moest wel dringend plassen en grappig was wel dat Peter net uit het toilet kwam waar ik mijn behoefte zou gaan doen. Toen ik begon te lopen, zag ik Vanessa nog net richting wisselzone fietsen.

Het loopparcours bestond uit 4 rondjes van een dikke 5km door de straten en het park van Aix-en-Provence, echt wel knap maar best ook lastig door de warmte en de vele hellingen. Ik moest voor mezelf nu de mentale keuze maken. Ofwel zou ik er de maximum snelheid proberen uithalen met het risico misselijk te worden zoals vroeger in de hitte, ofwel zou ik me in mijn comfortzone gooien en rond 10km/u gaan lopen met genoeg reserve. In een normale wedstrijd einde seizoen moet je voor optie 1 gaan maar ik had nood aan vertrouwen voor Lanzarote en koos dus om er meer een repetitie van te maken via optie 2.

De sfeer was prima in de straten van Aix door de talrijke supporters waaronder ook nog Jan, Lou en Guy, Gerbel en Lexie die allen enkele dagen extra vakantie hadden ingeboekt om te komen supporteren, waanzin!
Ondertussen bleef ik aan mijn dikke 10km/u tjsoeken. Vanessa passeerde tijdens de 2e ronde maar ik deed geen poging om aan te pikken. Het blijft mentaal toch heel moeilijk om me over de warmte over te zetten en meer risico te nemen door harder te gaan lopen, ookal was ik de laatste weken op training echt sterk bezig. Uiteindelijk heb ik de laatste halve ronde veel sneller gelopen richting finish omdat ik wist dat er niks meer fout kon gaan, en dan moet ik toch eerlijk zijn en zeggen dat er wat meer inzat als ik al langer zou versneld hebben. Maar in Lanzarote zal dat ook niet meer gaan en eigenlijk moet ik dus tevreden zijn met een goeie repetitie. Ik liep over de finish na 5u37:57, wat toch ruim onder de vooropgestelde 6 uur was en was uiteindelijk 55e in mijn categorie (op 120) en 322e overall. Ik mag dus eigenlijk niet klagen gezien het zware parcours en de warmte. Peter finishte een 15tal minuten voor mij en Vanessa 10 minuten na een bangelijke prestatie (8e vrouw in haar leeftijdscategorie). Het zat dus allemaal dicht op elkaar.

Ik was persoonlijk wel even teleurgesteld omdat ik in Knokke Vanessa nog geklopt had op een korte afstand terwijl ik toch meer voor de lange afstand gemaakt ben. Maar ik zal altijd meer een windkliever zijn in regen en koude terwijl Vanessa en Peter veel meer berggeiten zijn die goed tegen de warmte kunnen. Je moet je neerleggen bij ieders specialiteit en tegen Lanzarote zal het ook aankomen op de kilo'tjes. Ik was wel heel blij dat mijn bescheiden  'begeleiding' van Vanessa waarmee ik eind juli begon toch goed gaat. Op de korte tijd hebben de aangepaste training richting halve afstand toch al vruchten afgeworpen, al zal het vooral ook door haar talent zijn.


Het seizoen zit er op. Een terugblik op 2012 en vooruitblik op 2013 volgen binnenkort.

vrijdag 7 september 2012

Zwintriatlon Knokke 2012 - Gecontroleerd snel

Dus ... met binnen 2,5 week de Ironman 70.3 Pays D'Aix voor de boeg had ik een plan voor de Zwintriatlon in Knokke. Ik zou de 1000 meter zwemmen met genoeg reserve tegen het tempo van een halve triatlon. Ik zou tegen dat zelfde tempo de 45km beginnen fietsen, stelselmatig versnellen als de benen goed zouden zijn, om dan af te sluiten met een relatief snelle loopproef van 10km. De eindbedoeling was om moe aan de finish te komen maar slechts in die mate dat ik binnen de 5 minuten me gerecupereerd zou voelen. En zo het geschiede ...

Het weer was prima, zonnig, een lage 20 graden en toch wel redelijk wat wind. Enkel stond die wind anders dan vorig jaar. Tijdens het zwemmen zou hij ons wat afremmen, tijdens het fietsen stond hij vooral langs de zijkant, al waren er wel enkele stukken dat ie vol in de rug of op het snoetje stond. Tijdens het lopen vloog m'n petje bijna af in de ene richting, terwijl ikzelf bijna voorbij mijn petje vloog in de andere richting.

De BrTC bestond uit mezelf, Vanessa, Anneke, Gunther, Bert en Paul. Patrick was referee, Kilian fotograaf. Ma en pa waren verrassend present om te supporteren, net als de echtgenoten van Anneke, Bert en Gunther. Ook Bruno VDB was komen opdagen, waarvoor dank! Omstreeks 12u reed het pak van ruim 800 atleten in groep en onder politiebegeleiding naar Sluis voor de check-in.

Vanessa en Anneke vertrokken in wave 1 om 13u30. Na alle dames en de heren profs, vertrokken onze 50plussers (wave 3), nog bijna 35 minuten voor Gunther (wave 7). Ik zat zelf in wave 8 met mijn traditionele collega megaToby (Louis Talpe).

Vanessa kwam als 15e uit het water in een sterk deelnemersveld en zou uiteindelijk knap 11e worden.

Het water was vrij koud vond ikzelf maar het stoorde me niet en ik was onmiddellijk goed weg. Onmiddellijk vond ik een goede route en snelheid, met als enige hindernissen verschrikkelijk trage zwemmers uit de waves voordien. Voor 1000 meter waren de zwemtijden in het algemeen vrij traag. Ik was dan achteraf ook verbaasd dat ik maar 10 seconden trager was dan Vanessa in toch een 19min16.

Ik heb in de wisselzone dan even een gevecht met mijn wetsuit gehouden, niet om hem uit te krijgen, maar om hem in die dekselse vuilniszak te krijgen! Wat een getaffel seg, zeker halve minuut verspeeld, ongelofelijk.

Eens op de fiets zat ik onmiddellijk goed. Ik trapte soepel in de boter en voerde langzaamaan het tempo op, met als gevolg dat ik weer honderden voorliggers uit andere waves heb ingehaald. Gunther had ik te pakken na een kleine 10km. Zonder me echt in te houden heb ik wel enkele tandjes kleiner gereden en de trapfrequentie opgevoerd, om de benen wat te sparen. Ik reed met een gemiddelde van 36km/u Knokke binnen na 1u15:51, zeker niet slecht om met zoveel reserve te rijden.

Dan weer die ellendige wisselzone doorlopen, en starten aan het loopnummer. Patrick had de job van zijn leven gevonden als verantwoordelijke referee in de strafbox, hahaha.

Tijdens het lopen kwam ik Bert, Paul en Gunther nog regelmatig tegen in de tegenovergestelde richting terwijl Vanessa en Anneke net aangekomen waren. Ik voelde me echt goed en liep goed door zonder echt diep te gaan. Ik heb ook nieuwe gellekes getest en mede daardoor had ik in de 2e ronde plots even steken in de darmen, maar gelukkig verminderden die toen ik een minuutje of 2 lang vertraagde. Ik trok me terug in gang met nog 2 doelen: Gunther afhouden en MegaToby inhalen. 

En zowaar. Gunther arriveerde 5 meter achter mij en Louis had ik in de laatste 2km te pakken. Uiteindelijk had ik 44min37 gelopen. Met alle wissels inbegrepen, eindigde ik 149e overall (69e in H24) in een goede 2:24:50. Hoe we het gedaan hebben, weet ik niet, maar er zat exact 20 seconden tussen mijn en Vanessa's tijd. Straffe timing! En voor 1 keer was ik eens de snelste. Alle BrTCers deden het trouwens prima.

Enkele minuten na de finish voelde ik me reeds goed gerecupereerd en ik heb ook geen moment vermoeide benen andere 'zorgen' gehad. Zowel de conditie als de snelheid zitten goed voor Aix en de wintermaanden. Alweer opdracht geslaagd!

En nu aftellen tot vertrek richting Zuid-Frankrijk volgende week, en ... nog 252 dagen.

maandag 13 augustus 2012

Sprinttriatlon Lommel

Ik zie iedereen al denken: 'sprinttriatlon ????'. Ja hoor. Ik was eigenlijk niet van plan om in augustus een wedstrijd mee te doen en in de plaats een maandje verder op te bouwen richting Zwin en Aix-en-Provence. Mijn vrouwtje deed dit weekend de kwartwedstrijd van Lommel mee en ik ging sowieso mee om te supporteren. Nu is de prijsuitreiking in Lommel altijd pas 's avonds en wordt het gat tusen de kwart en deze ceremonie opgevuld met een sprinttriatlon. Door deze laatste mee te doen kon ik zelf toch een intensieve training inbouwen en tevens supporteren voor Vanessa en de collega BrTC-ers. Handig toch? Dank u wel Lommel!

's Middags dus eerst Vanessa en haar materiaal in staat van paraatheid gebracht en me rustig aan de de rand van het parcours gezet met supporters Karel, Jana, de familie Poortmans-Mikk en collega sprinters Ward en Shara. We zagen Sammeke de just4fun winnen en collega's Vanessa, PeterVB, PeterK en Anneke hun eerste doortocht op de fiets maken in het gezellige centrum van Lommel. Vanessa zat toen rond de 10e plaats in het zwaar vrouwelijke deelnemersveld. Na de eerste grote ronde van twee was ze uit de top 10 gevallen en ben ik eerst mijn fiets en materiaal gaan klaarmaken, hopend op een positieverbetering tegen het einde van de fietsproef. Vanessa kwam rond de 10e plaats de wisselzone binnen. Ik en Shara fietsten langs het loopparcours richting onze zwemstart, om nog even halt te houden aan het keerpunt van het lopen voor de laatste doortocht van Vanessa, kort gevolgd door PeterVB. Door een ijzersterk loopnummer wist ze nog 7 tegenstandsters op te rollen op weg naar een vette derde plaats! Sterk.

Dan was het onze beurt. Tim, Erik, Kristian, Shara en Ward vergezelden me op de sprint (750/22/5). Na de zwemstart had ik er al even genoeg van. Ik zat middenin de 'wasmachine'. Zeker 500m boksen, trekken, sleuren en dus ook niet vooruitgaan. Dat is dus niks voor een mens die het liefst halves doet. Ik was blij dat ik nog leefde en zo misselijk als een krab kwam ik na 14(!!) minuten uit het water als 36e man, op weg naar een hopeloze achtervolging. Onmiddellijk de gas open op de fiets, de grote versnelling erop, en één voor één tegenstanders inhalen. Ik hing zelfs meer dan een minuut achter Kristian bij de eerste doortocht in Lommel centrum. Volle gas langs het kanaal, in het zog van SP&O Matthias, en alle gaten toerijden, was de boodschap. Ik wist Kristian nog in te halen maar de 2 minuten die ik verloren had op Erik, maakte ik niet meer goed. Met een 28e fietstijd (teleurstellende 35km/u gemiddeld) was ik wel de top 30 binnengefietst ondertussen. En toen moest ik nog 5km lopen in de hitte. Normaal niet echt mijn ding maar 5km moest ik wel overleven. En ik en Matthias besloten dan maar om elkaar dood te doen door elke km de andere voorbij te steken. Allebei in het rood de finish over maar hierdoor had ik wel proper de 28e looptijd neergezet, en zelfs de eerste dame nog ingehaald. Wie zegt er hier dat ik geen loper ben! Er is nog hoop!

Het verdict was een, al bij al, deftige 30e plaats bij de heren, 15e bij de H24 in 1u15:02. Hierbij hebben we onze reputatie op deze afstand toch even rechtgezet na het debuut 2,5 jaar geleden. Maar tot mijn recht kom ik dus hoegenaamd niet in zo'n sprint. Ik zwem veel betere tijden op de kwart en de halve afstand, en het watergevecht is gewoon enorm. Ook tijdens het fietsen haal ik niet de gemiddeldes die ik rijd op de lange afstand, mede door de toestand dat ik uit het water gekropen kom. Het lopen ging dan al bij al nog het beste door de goede basisconditie, al is 22 minuten ook zeker niet super. Maar van de 3 disciplines was zeker mijn 28e looptijd in de hitte het beste.

Goed voor ene keer (per jaar) zullen we dus maar zeggen zeker. Anderzijds, wie had er na Zwevegem 2010 nog gedacht dat ik ooit top 30 zou halen ;-) De opbouw naar de IronMan 70.3 van Pays D'Aix kan beginnen, met een halte in Knokke.



maandag 6 augustus 2012

Eupen 2012: na zonneschijn komt de wolkbreuk ...

Met een 8-tal BrTC-ers trokken we zondag naar Eupen. Ward en Anna deden solo de halve triatlon (1900/80/21) mee en ikzelf en Vanessa hadden ieder een trio samengesteld. Vanessa ging zwemmen met fietser Peter Philips en road runner Peter Van Bel. Ik had Kevin als zwemmer opgetrommeld en Jethro als loper. Gezellig competitief was dit een leuke afwisseling tussen de individuele wedstrijden van de laatste en komende weken in.

Om 10u werden Vanessa en Kevin te water geladen. Ward kwam als eerste BrTC-er in de wisselzone in een knappe 28 minuten. Vanessa kwam boven na 32 minuten en lanceerde Peter die onder een stralende hemel aan de fietsproef begon. Ik had verwacht met een 5tal minuten achterstand op hem te moeten beginnen fietsen, maar Kevin had zichzelf overtroffen en kwam na minder dan 35 minuten uit het water gescheurd.

Het fietsparcours betrof 4 ronden van een kleine 20km met als klepper telkens de klim van de voet naar de top van de Weser-stuwdam. Als klap op de vuurpijl moest na 4 ronden die bewuste klim nog een vijfde keer genomen worden richting wisselzone. Ook de rest van de ronde was telkens vrij geaccidenteerd met een paar klimmetjes voor de kleine plateau en enkele stevige afdalingen en stukken vals plat. Bovendien was de weg zowat overal amper 3 meter breed. Nicholas had vorig jaar een dikke 2u28 gereden op dit parcours als 5e tijd van de trio's. Ik vermoedde ergens richting 2u45 uit te komen ...

De voorsprong van Ward en Peter deden me iets explosiever vertrekken dan ik gewoon ben en als 25e trio vertrokken, had ik al zeker 10 concurrenten ingehaald gedurende de eerste 10km. Ook Peter en Ward reed ik voorbij op een klim in het midden van de eerste ronde. Het tweede deel van elke ronde was ideaal voor mij met afdalingen en stukken vals plat waar ik puur op de kracht kon rijden. Bij mijn 2e doortocht bovenop de Weserdam waren de BrTC supportersgezichten toch enigszinds verbaasd over de snelheid van dit relatief zware lichaam, ik zat echt goed.

Ik kon uiteraard het tempo waaraan ik concurrenten aan het inhalen was geen 80km aanhouden, en had me voorgenomen om vooral de 3e ronde mijn positie vast te houden en in de laatste ronde en die extra klim nog alles uit de kast te halen.

Op de allerlaatste klim wist ik mijn tempo en versnelling nog net goed rond te krijgen om enkele collega's in te halen en Jethro te lanceren voor zijn loopproef. Ik was net snel genoeg om de aankomende regen te vermijden. Tot mijn grote verbazing stonden er nog maar enkele fietsen in de trio-rekken. Ik had een supertijd van 2u32 gereden en een bijhorende 6e plaats van de trio-fietsers. Toen was het afwachten wanneer Peter zou binnenkomen en zien of Jethro onze voorsprong kon bewaren. Na de 3e ronde zou fietser Peter nog op een 10-15 minuten na mij zijn doorgekomen maar toen was het onheil geschiedt. Peter was lek gereden en is 3 maal moeten stoppen om zijn achterband bij te pompen. Neem daarenboven nog de gietende regen en dus kunnen we enkel respect hebben voor een teleurgestelde Peter die na exact 3u aan de wisselzone verscheen. 

We bleven nog even wachten op de wissel van Anna en trokken dan naar het loopparcours om voor de BrTC-ers te gaan supporteren. (Ward was een 10tal minuten na mijn aankomst gewisseld op zoek naar een knappe tijd.)

In een ware wolkbreuk stonden we naast het loopparcours en zagen we dat Jethro het moeilijk had. Hij voelde nog de naweeën van de wedstrijd in Antwerpen en veel supporters waren er ook niet meer te vinden in dit noodweer. Het werd moeilijk om zijn tijd van vorig jaar (1u32) te evenaren. Peter aan de andere kant was prima onderweg, op zoek naar een nieuw persoonlijk record.

Na een loopproef van 1u34 kwam Jethro op karakter een laatste keer voorbij en liepen we samen met ons team over de finish in 4u43. Dit kwam overeen met een mooie 15e plaats. Amper 6 minuten na ons kwam Ward al over de finish na een bijzonder knappe wedstrijd. Peter liep een zinderende 1u26 op de halve marathon en loodste zijn team naar een 26e tijd in exact 5 uur en enkele luttele seconden. Anne tenslotte kwam na 5u26 met een brede glimlach over de finish als 4e in haar categorie. Na de wedstrijd begon de zon zowaar volop terug te schijnen maar toch was ik blij dat ik nog reservekledij bij had, nog gezwegen over onze lopers die doorweekt over de finish liepen. 

Uiteindelijk was ik supertevreden over mijn fietsproef. Op dit zware parcours slechts 5 minuten trager rijden dan Nicholas vorig jaar en bijna een kwartier sneller dan verwacht, was echt schitterend voor een niet-klimmer. Volgende week gaan we nog wat explosiever proberen zijn op de sprinttriatlon van Lommel. Daarna gaan de trainingen terug naar de vertrouwde lange duur richting Aix-en-Provence en 2013.

Hopelijk volgen er nog leuke foto's van de organisatie.

woensdag 1 augustus 2012

Augustus ... maandje bijtrainen

Ik was na de IronMan 70.3 van Antwerpen iets te gretig blijven doorgaan zonder te rusten en dat heb ik me toch even bekocht tijdens dat oefenritje in Eupen zaterdag. Van 36,5km/u was er even geen sprake meer ... Even ingegrepen, zondag platte rust en dan terug van start gegaan met lange duurloop en lange fietstraining op de TT fiets, en de snelheid ging vlotjes terug richting 40km/u zonder pijne beentjes langs het kanaal ... dat valt mee.

Augustus wordt een vrij atypische maand gezien het lange seizoen (mei - eind september) en het feit dat alles toch in het teken van 18 mei 2013 staat. Mijn eerste kilo'tje is er ondertussen al terug af en ook de looptrainingen beteren terug elke week. Zondag start ik samen met Kevin en Jethro als trio in de halve van Eupen. Het fietsparcours van 80km, gelijkaardig aan Bütgenbach moet me wel liggen, los van de mislukte repetitie vorige week. Het zal een fijn en ontspannen BrTC-onderonsje worden in Eupen en tevens een goede training voor het zware parcours in Aix eind september.

Daarna start de opbouw richting wedstrijdmaand september met eerst een week met vooral enkele intensieve korte inspanningen. Ik ga de familie Van Driessche eerst (met plezier) een plezier doen door 375m te gaan zwemmen in de Sterke Peer (trio) triatlon en de dag erna neem ik deel aan mijn eerste sprinttriatlon sinds 2 jaar in Lommel. Wie weet kan ik er eens top 20 halen of zo ... Ik ben vooral benieuwd hoe het lichaam gaat reageren op een voor mij ongewone sprintwedstrijd na al die lange afstanden. Normaal zou dit mijn basissnelheid achteraf weer ten goede moeten komen.

Vanaf 15 augustus heb ik enkele dagen vrij en dan ga ik met Vanessa een paar lange fietstochten in het heuvelland maken ter voorbereiding op de 70.3 van Pays d'Aix eind september. Als ik dat nog kan combineren met een stijgend vormpeil qua lopen, ziet het er ook goed uit voor de Zwintriatlon begin september. Tussendoor gaan we nog wel proberen het podium van de trio's in Balen aan te vallen met Sam en Vanessa.

... Met nog 289 dagen op de (af)teller staan we er goed voor. Zelfs ondanks de perikelen van het voorjaar en loopachterstand, haalde ik in Antwerpen mijn doel. Mijn lichaam heeft alles goed verteerd en we zijn opgeladen voor het vervolg van de zomer. Het gewicht begint ook terug onder controle te geraken en dit zal enkel verder beteren met de geplande lange trainingen midden augustus. The best is yet to come!

maandag 23 juli 2012

Antwerp 'hot' IronMan 70.3

Met nog 300 resterende dagen op de teller richting Canarias waren we aan een nieuw 'tussendoel' gekomen met de Antwerp IronMan 70.3. Vorig jaar had ik mijn eerste halve afstand op dit parcours afgelegd in 5u13min (457e plaats) en dit jaar was het doel onder de 'mythische' 5 uur te duiken. Dat leek me een mooie tijd om een deelname aan een volledige IronMan te kunnen staven volgend jaar.


Toch waren er voor de wedstrijd enkele zorgen. Ik sleur toch nog altijd 5 kilo te veel mee na de gebrekkige voorbereiding van het seizoen en heb toch nog zeker een maand trainingsachterstand. Gelukkig had ik een hele goeie dag in Bütgenbach (5u01) op het BK die me vertrouwen gaf voor mijn aanval op de 5 uur. Een minstens even grote zorg echter was het weer. Na maanden trainen in regen, koude en wind, zat er plots zonneschijn aan te komen. Duboccage voorspelde wel maar een 20-21 graden maaar toch had ik schrik dat het in de Antwerpse binnenstad snel zou oplopen naar 25-26 graden, en laat dat net mijn grootste vijand zijn bij het lopen. Mijn maag is niet zo goed opgewassen tegen plotse hitte na een periode van koude. En in België is het altijd alles of niks ...

Eerst was het er het plan: tussen de 30 en 34 minuten zwemmen, rond de 2u35 fietsen en ongeveer 1u45 overhouden voor het lopen. Tijdens het fietsen wilde ik Jethro inhalen (10min voor mij gestart en vooral betere loper), Mirco (sterke fietser) op een afstand houden en proberen met kopman Luc aan te pikken als hij me zou inhalen.



Om stipt 11u21 ging het startschot in het Galgenweel. De eerste 400 meter heb ik gevochten met het water, mezelf en enkele tegenstanders maar daarna vond ik vrije baan en een goed ritme. Bij het uitkomen van het water riep Vanessa me toe dat de klok op 32 minuten stond. Camera-karel was ook in de buurt en bij het (eindeloos) lopen naar mijn fiets zag ik een glimp van enkele andere supporters (merci PeterVB, PeterVM en Tinneke, en sorry voor degenen die ik niet herkend of gezien heb ;-) ).

Snel gewisseld, zocht ik onmiddellijk een hoog fietstempo in mijn tocht om terug een 100tal tal atleten op te rapen. Aan de ingang van de Waaslandtunnel riepen Kelly en Freddy me toe dat ik al 1 minuut was ingelopen op Jethro. Stevige versnelling gekozen en gas volledig opengedraaid. Mijn benen voelden met momenten slechter aan dan vorig jaar maar ik wist niet of dit kwam door een slechtere dag op gewoon door het feit dat ik veel harder aan het rijden was. Elke ronde naderde ik 2 minuten op Jethro en in de laatste ronde kon ik enkele kilometers aanpikken bij Luc. Op weg naar de binnenstad haalde ik Jethro in en zag ik tot mijn verbazing op mijn horloge dat ik de fietsproef in minder dan 2u30 zou gaan afleggen, dat is meer dan 36km/u gemiddeld. dat verklaarde de zware benen soms ... Zo snel had ik nog nooit gereden over deze afstand. Ik moet wel zeggen dat ik het fietsparcours na 2 jaar ook wel gezien heb. Het was dit jaar al een pak saaier dan vorig jaar, zeker na de ervaring in Leuven en Bütgenbach.

Aan de kaaien reed ik door een waaier van volk op weg naar de wisselzone. De familie sond op kop met pa, ma, tante Vi, nonkel Eddy, Mike en Bjorn, maar ook vele BrTC-ers waren naar de binnenstad afgezakt. Schoenen op tijd uit op de fiets zonder te verongelukken, de wisselzone ingedoken voor de ogen van Vanessa en Guy, en me gewapend voor een strijd tegen de maag en de warmte (dikke 25 graden). Ik had uitgerekend dat ik nog zeker 1u50 over had om binnen de 5 uur aan te komen en mits wat doseren, goed eten en drinken, moest dat wel lukken. Ik wist al wel dat een 1u40 op de halve marathon zoals enkele weken geleden in regen en koude me niet zou lukken in deze hitte. Mijn redding waren mijn 'gellekes' die ik in Bütgenbach ontdekt had: zakjes van Dextro met reeds voldoende water in die vlot naar binnen gaan, zonder plakkerig aan te voelen en mijn maag om te draaien. Ik plande elke 20 minuten een zakje in te nemen met achteraf nog wat water en dit werkte prima. Mijn maag heeft het prima volgehouden en de hitte heeft me uiteindelijk enkel de gebruikelijke kilometer per uur trager doen lopen dan in koelere omstandigheden.

Jethro liep me in de 2e ronde voorbij maar ik wist dat hij de 10 minuten niet meer zou inhalen die ik hem had ingehaald in de haven. Ik wou die 2e BrTC plek ook zo graag achter Luc ... Mijn automatische piloot en de talloze extra supporters (Ward, JefH, Raf, Pascale, Jef, Nicholas, Michiel, RonnyA, Louise, KoenVDM, MarcP, Kathy, Jill, Max, pa en ma De Wit, Nikita, Thomas, Sabine ...) hielden me relatief vlot op de been tot de laatste ronde. Die laatste 7km heb ik op karakter doorgebeten met de klok in mijn ooghoek. Ik wist het bord van de 20km staan en zag dat ik nog 8-9 minuten overhad voor mijn streefdoel. Een tandje bijsteken zou nog gegaan hebben maar mijn rechterkuit weigerde toen ik wilde versnellen en dat heb ik dan maar wijselijk achterwege gelaten. Uiteindelijk kwam ik over de finishlijn na 4u57min34sec (334e plaats op 1200 en 68e in mijn leeftijdscategorie op 173 finishers) . Ik klopte nog net 4 andere BrTC-ers die binnen de 5 minuten achter mij eindigden na een knalprestatie. Na de finish kreeg ik een schouderklop en medaille van de grote Marc Herremans himself en dat deed deugd. Geweldige persoonlijkheid ... Ter info: de laatste deelneemster is over de finish gekomen na 7u55min.

Uiteindelijk was ik uiteraard zeer tevreden. In koelere omstandigheden zou ik nog 10 minuutjes sneller gelopen hebben maar ik had de plotse hitte wel overwonnen en mijn doel gehaald. Ondanks de acclimatisatie in Lanzarote volgend jaar de week voor de wedstrijd, zal ik daar immers ook met de warmte moeten leven. De maand augustus staat in het teken van mijn trainingsachterstand inhalen en die 5 kilo kwijtspelen. Voor het zwemmen heb ik besloten dat mijn huidige niveau goed genoeg is voor volgend jaar. Ik verteer de lange afstanden prima (zoals de 4km in NL) en ga niet meer investeren in snelheid. Deze zomer nog enkele zeewedstrijden en dan hetzelfde niveau houden en zo veel mogelijk de chloor vermijden. Het fietsen zit ook super. Ik denk niet dat ik al ooit zo hard gereden heb als tegenwoordig. De lange afstanden (+100km) zoals vorig jaar zitten er nog minder in maar de snelheid daarentegen des te meer. De komende maand ga ik dus vooral werken aan het lopen. Hopelijk blijft het nog een tijdje mooi weer zodat ik terug aan de warmte kan wennen en ik ga ook terug wat aan de snelheid werken. Maar ook daar zit de sleutel bij de kilo'tjes vanzelfsprekend. Qua wedstrijden wordt het een maand van 'spielerei' met een trio in Eupen, een sprint in Lommel en een trio-sprint in Balen en Wuustwezel. In september staan er dan met de Zwintriatlon en de 70.3 van Aix-en-Provence nog 2 kleppers te wachten.

Nog één ding: Ik wil Wouter Vander Mast nog feliciteren met zijn 20e plaats gisteren (eerste in zijn age group) en zijn bijhorende ticket voor het WK in  Las Vegas. Gewoonweg fantastisch!




vrijdag 20 juli 2012

Antwerp IronMan 70.3 zondag - vooruitblik



Een ancien ga ik mezelf niet noemen maar ik merk toch een groot verschil deze week in mijn mentale toestand ten opzichte van vorig jaar toen ik mijn allereerste halve triatlon meedeed in Antwerpen. Veel zenuwen zijn er niet en de voorbereiding verloopt gestructureerd en ontspannen. Ook de prestatie in Bütgenbach (5u01) en de laatste trainingsweken stemmen me hoopvol voor mijn aanval op de 5 uur. Ik heb een tactiek in mijn hoofd tot aan het einde van de fietsproef waarbij ik enkele collega BrTC-rs als referentiepunt wil gebruiken. Zonder tegenslag zal het uiteindelijk toch de loopproef zijn die mijn eindtijd voor 80% bepaalt. Het weer ziet er alvast veelbelovend uit: zonnig, weinig wind en toch niet te warm.

Ik vertrek om 11u20 en hoop dus kort voor 12u op de fiets te zitten. Omstreeks 14u30 zou ik graag aan het loopnummer beginnen om te finishen op de Grote Markt voor 16u20.

Zaterdag
Zaterdag hebben we met de BrTC-ers afgesproken om de sfeer al te gaan opsnuiven bij de registratie en op de pastaparty. Door de hele voorbereiding voor zondag, ga ik jammer genoeg wel niet kunnen supporteren voor Vanessa haar kwarttriatlon in Kapelle-op-den-Bos zaterdagavond. Gelukkig zijn er genoeg andere BrTC-ers in de buurt om me op de hoogte te houden.

Supporters
We hebben 4 plaatsen waar de BrTC supporters kunnen verzamelen:
  • Het Galgenweel voor het zwemmen tot alle BrTC-ers vertrokken zijn met de fiets.
  • Farine’s Food, Vlaamse Kaai 40 voor het binnenkomen bij het fietsen van de eerste BrTC-ers
  • Café Beveren op de kaaien voor de looprondjes (maar ook de bijna-aankomst van de latere fietsers)
  • de tribune op de Grote Markt voor de finish
Peter VB en Kevin waren ook van plan om met de fiets richting haven te rijden tijdens de fietsproef.

Tussenstanden thuis volgen?

Dit kan via de Ironman website waar je elke deelnemer op de voet kan volgen:
http://live.ironmanlive.com/

Zondag zal er op deze website een link staan naar de Antwerp IronMan 70.3 -> Track athlete.

BrTC deelnemers (en startuur)
Wave 2 (18-29 jaar): 11u10
Jethro De Wit (nr 155)

Wave 3 (30-34 jaar): 11u20
Kris Van Echelpoel (nr 353)

Wave 4 (35-39 jaar): 11u30
Steve Van Gysel (nr 474)
Mike Mareels (nr 614)
Luc De Ro* (daginschrijving)
Katy Vercammen (nr 644)
Ann Fidlers (nr 685)

Wave 5 (40-44 jaar): 11u40
Mirco Van Driessche (nr 706)
Menno Van De Paverd (nr 801)

Wave 6 (+45 jaar): 11u50
Gunther Dieltjens (nr 881)
Peter Poppe (nr 889)
Luc Varigas (nr 959)
Bert Nijs (nr 1065)

maandag 2 juli 2012

Nu de kilo's nog ...

De conditie begint terug te verbeteren dezer dagen:
  • Het zwemmen in Bütgenbach en Zeeland was terug op niveau. Zover van de 30 minuten zal ik in Antwerpen niet afzitten.
  • Ik trap terug enkele versnellingen zwaarder, ga terug vlotter door de wind en had daardoor ook een mooie tijd in Bütgenbach. In Antwerpen zullen we wel dicht in de buurt van de 2u30 komen.
  • Het lopen begint terug te verbeteren en mijn tijd was in Bütgenbach al bij al wel aanvaardbaar.
Nu rest echter nog 1 groot probleem: ik krijg de kilo's er niet af. De laatste 2 maanden ben ik door de sinusproblemen en het gebrek aan trainingen terug bijgekomen tot 88kg. Voor Lanzarote volgend jaar minstens 8 kg te veel en voor Antwerpen binnen 3 weken eigenlijk nog 5 kg te veel. Vooral tijdens het lopen speelt me dit nog echt heel veel parten.

Ik ga nu proberen met aangepaste voeding en goede timing van mijn trainingen tenminste nog onder de 85kg te geraken binnen de 3 weken. Op zich zou dat moeten lukken aangezien ik de volledige winter ook rond dat gewicht zat met minder trainingen als deze week en de komende 14 dagen.

Vanavond voor de looptraining al een uurtje zwemmen, morgen een lange fietstocht en zwemtraining. Woensdag tussen de middag gaan lopen en 's avonds openwaterzwemmen ... en dan vooral het snoepen laten achteraf. Ananas, noten, wortelen en andere gezonde kost to the rescue!

donderdag 28 juni 2012

Zeezwemmen in Nederland - een aanrader

Kilian stelde begin deze week voor om deel te nemen aan de zeezwemtocht tussen Kattendijke en Wemeldinge, een 3.8km lange tocht door de Oosterschelde die eigenlijk fungeert als opwarmer voor de reeks van wedstrijden langs de Noordzeekust in Augustus (www.zwemmenlangswalcheren.nl).

Voor mij klonk dit ideaal ter voorbereiding op volgend jaar en als extra duurtraining. 

Patrick voerde ons tot aan de start, niks meer dan een tafel en toi-toi langs de kust waar enkele auto's stonden geparkeerd. We schreven ons in en trokken onze wetsuit aan om omstreeks 19u met een dikke 50tal mensen het water te betreden. Boeien of herkenningspunten lagen er niet echt, en we moesten ons fixeren op enkele bootjes die langs het parcours lagen. Na een dikke 3.5 km lag er een grote politieboot waar we moesten keren richting strand/finish.  Het was aanbevolen om diep genoeg in het water te zwemmen waar de stroming echt goed zat ipv nabij de kust.

De eerste paar minuten zag ik nog enkele andere oranje badmutsen zwemmen maar daarna was het alsof ik alleen in de zee lag. Heel af en toe dook er eens een andere zwemmer op, maar oriënteren kon ik eigenlijk alleen maar op de kust en de begeleidende kayaks die her en der opdoken. Makkelijk was het zeker niet en ik was constant in twijfel of ik wel op de goede plaats lag te zwemmen. Naarmate de tijd vorderde, voelde het wel comfortabeler aan.

Onderweg lagen er een paar 'concurrenten' stil wegens defecte bril of krampen terwijl ik naar mijn gevoel deftig bleef peddelen. De verbazing was dan ook groot toen ik reeds aan de boot arriveerde die me richting strand stuurde. Ik dacht dat ik nog zeker 20 minuten voor de boeg had.

Op het strand stonden talrijke supporters en schreef de organisatie onze tijd en nummer op. Uiteindelijk had ik blijkbaar 53 minuten en 7 seconden gezwommen, goed voor een 32e plaats, een kleine 10 minuten achter Kilian (6e). We kregen nog een kopje soep en een mooie handdoek.

Ik heb me eigenlijk geweldig geamuseerd. Voor 7.5 euro een kleinschalig maar prima georganiseerde zwemtocht, inclusief een soepje en een handdoek, de uitslag onmiddellijk online en een prima sfeer. Het gevoel na de finish was ook super. Ik was helemaal niet diep gegaan aangezien het de eerste keer was dat ik deze afstand zwom in zeewater en ik niks wou forceren, nog recupererend van de halve triatlon van zondag. Dankzij de goede stroming had ik dan ook wel een prima tijd en weer wat extra vertrouwen.

maandag 25 juni 2012

BK Bütgenbach: Onverwacht sterk in heroïsche omstandigheden

Als je 2 maand gesukkeld hebt met je sinussen en slechts 2 weken terug op een normale manier aan het trainen bent, vraag je jezelf wel even af wat je van zin bent te gaan doen op een BK halve triatlon (maar ja het was betaald). Ik was dan ook na het debacle van Leuven naar de oostkantons afgezakt met het doel de finish te halen, waarschijnlijk ergens tegen de 6 uur. We hadden voor het ganse weekend een mooi villa'tje gehuurd met 12 mensen en gingen er sowieso een plezante boel van maken. Aan carboload was ik niet begonnen met alle medicatie en rotzooi die ik reeds moest innemen.

Op zaterdag namen Kilian en Vanessa onder een stralende hemel deel aan de sprinttriatlon. De onderlinge strijd joeg hen beiden naar een schitterende prestatie. Vanessa kwam als 5e uit het water, passeerde als eerste na het fietsen en stelde uiteindelijk een plaats op het podium veilig als derde (2e licentie-atlete). Kilian klokte een minuut sneller dan Vanessa af met een mooie 7e plaats in zijn categorie als gevolg. Sterke Kiwi-man!

Het weerbericht voor 's zondags klonk echter onheilspellender. De ganse dag gietende regen, wind tot 65km/u en slechts 13 graden in de Ardennen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik na mijn gezondheidsproblemen helemaal geen zin had om te starten...

Gelukkig scheen op zondagochtend de zon nog toen we wakker werden en vol goeie moed checkten ik, Tycho, Luc en Peter ons materiaal in in de wisselzone. Ik had me voorgenomen zo goed als ik kon te zwemmen, goed door te fietsen maar tijd te maken om te eten en drinken, en dan het loopnummer op karakter te overwinnen. Ik verwachtte dat Peter me zou passeren na een 40tal fietskilometers en dat ik tegen de start van het lopen halfdood zou zijn.

Het zwemmen bestond uit 2 rondjes van 950m in het koude meer met in het midden een korte loop over het strand. De sfeer bij de start was super maar ik had me eigenlijk iets te ver achteraan gezet. De eerste 200-300m was een ware boksmatch maar achteraf heb ik ruimte gevonden om snelheid te maken. Ik zat de ganse tijd mooi in het pak en kwam na 16 minuten reeds aan het strand. Het 2e rondje ging nog steeds prima en uiteindelijk was ik op een dikke 33 minuten uit het water. Niet slecht gezien dat ik amper gezwommen had sinds april. Gelukkig dat ik vorige week nog 4 maal gaan zwemmen was.

De wissel ging vlot en met enige schrik begon ik aan het fietsen. Wanneer zou ik immers mijn klop krijgen? Het weer was nog steeds prima en mijn goede parcourskennis hielp me mijn rit goed in te delen en tijd te maken voor bevoorrading. Ik passeerde vlot enkele concurrenten en maakte heel goed vaart op de lange glooiende stukken. Ik smeet me als nooit tevoren door de afdalingen (tot 75km/u) en trapte een vlotte versnelling op de steile klimmen. Na 42 km kwam ik terug voorbij aan de wisselzone (1u19 op de fiets) nog steeds helder genoeg om een ode aan Iron Mike Mareels te brengen (duim omhoog! Foto's volgen nog). Ik rook ook de verbazing bij de supportersbende (Vanessa, Jethro, Patricia en Kilian).
Peter was nog niet voorbij en ik had mijn klop nog niet gehad, dus deden we zo verder. Het tweede rondje ging aanvankelijk nog vlotter tot de regen zich begon te bemoeien. Gieten was het met de bijhorende stormwind. Ik weet niet hoe ik me de ganse tijd op de fiets en in het ritme heb gehouden maar blijkbaar hadden de anderen er nog veel meer last van. Ik smeet me nog steeds (de ondertussen natte) hellingen af en uiteindelijk is er op 42km slechts 1 atleet me gepasseerd. Het gevoel was super. Na 2u40 fietsen kwam ik de wisselzone in, waar ik toch even verbouwereerd de tijd nam om mijn loopgerief aan te trekken. Mijn voeten waren wel bevroren maar ik voelde echt nog geen fysiek verval.  Ondertussen waren ook Joke, Stan en Nora de supporters komen vervoegen in echt noodweer. Respect!
Ik begon rustig een looptempo te zoeken, nog steeds wachtend op Peter en vooral mijn megaklop van de hamer. Echt volop doorgaan durfde ik echt niet uit schrik op een fameuze terugslag en ik wachtte even af. Ik kwam Tycho, Luc en ook Peter tegen in de andere richtingen maar uiteindelijk had ik de eerste 7km er reeds op zitten (32min) toen betere loper Peter me passeerde. Ook de 2e ronde ging nog steeds onverwacht goed (33min) al voelde ik wel stilaan de energie uit mijn lijf verdwijnen, niettegenstaande de bevoorrading. Tussen km 16 en 18 was het even serieus overleven mede door de vieze hellingen in het bos. Toen rook ik de finish en nog steeds in de striemende regen beëindigde ik mijn derde loopronde (36min) en mijn wedstrijd in een onverwacht goede tijd van 5 uur en 1 minuut.

Ik had er echt weinig van verwacht en de weersomstandigheden waren hels maar als je ziet welke tijd ik haal met de problemen en schaarse trainingsuren van de laatste 2 maand, ben ik uitermate tevreden. Indien ik nu kan verder trainen zoals de laatste 2 weken kan er geen twijfel bestaan over het feit dat ik in Antwerpen onder de 5 uur kan geraken op 22 juli. En mijn gevoel van Bütgenbach en de recuperatie geeft me weeral enkele streepjes moed bij voor de uitdaging binnen 326 dagen. Het kan nog een mooi seizoen worden!

De foto's (dankzij Vanessa, Kelly en Jethro) volgen nog.



vrijdag 22 juni 2012

We zakken af richting Bütgenbach

De eerste grote afspraak van het seizoen staat voor de deur. Zondag nemen ikzelf, Peter, Tycho en Luc deel aan het BK lange afstand in Bütgenbach (1,9km - 84km - 21km). Ik ben van het grootste deel van mijn sinuskwaaltjes verlost en hoop dat de Ardeense lucht de rest van de allergie ook gaat onderdrukken dit weekend. Een 'topprestatie' wordt het nog niet, maar ik zou het toch deftig tot een goed einde moeten kunnen brengen en vertrouwen tanken voor Antwerpen.

Ik ben enkele weken geleden het fietsparcours al gaan verkennen met Peter en tegen de verwachtingen in ligt het me wel. Het gaat allemaal wel op en neer maar 95% is te doen op de grote plateau. De echt steile hellingen zoals in de regio van LaRoche komen minder voor op het plateau van de Eifel. Ik ga veel kunnen profiteren van de kracht in de benen en mijn gewicht gaat minder een nadeel zijn tov de echte berggeitjes.

Ik ben deze week nog 4 keer gaan zwemmen en de openwatertraining woensdag ging echt wel goed. Ik heb dan ook geen schrik voor de zwemproef, al zal ik nog niet in staat zijn om richting 30 minuten te gaan zoals vooropgesteld voor de 70.3 van Antwerpen binnen 4 weken. Daarvoor heb ik te weinig gezwommen de laatste 2 maanden. Maar ik ga er niet van wakker liggen gezien de miserie sinds april.

Het fietsen gaat terug beter, dat komt wel goed, vooral genoeg en regelmatig eten en drinken en niet te neig willen starten.

Het lopen is een beetje een vraagteken. De laatste weken gaat het wel terug beter maar er zit een venijnige klim in het parcours en ik zit nog altijd 2-3kg boven mijn gewenst gewicht. Het zal dus eerder een survival worden, al vormden de voorbije duurtrainingen helemaal geen probleem meer.

We gaan er in elk geval van proberen genieten: van de wedstrijd maar ook van het weekendje in het huurhuisje. Zaterdag doen Vanessa en Kilian de sprinttriatlon nog mee. En met supporters Freddy, Nicole, Jethro, Kelly, Joke, Stan en Nora er bij zal het zeker gezellig worden. Hopelijk houden we het ook droog. Over de temperatuur ga ik alvast niet klagen. Als ik hoor hoe LukT er in Nice voor staat dit weekend met de hitte, ben ik blij dat ik maar in de Ardennen zit ...

maandag 18 juni 2012

Supportersweekend

Dit weekend stond Vanessa aan de start van haar eerste wedstrijd van het jaar, de kwarttriatlon van Brugge. Een aanrader volgens velen, want midden in het stadscentrum. 's Morgens ben ik nog snel gaan zwemmen, de eerste keer in het zwembad sinds begin april. om dan om 13u te vertrekken richting kust.

Vanessa startte in de zogenaamde eerste wave met de pro's om 17u. Daarna volgden zowat elke 5 minuten nog 11 waves met onder andere collega BrTC-ers Tinne, Anneke, Steve, Jethro, Gunther en Jef.

Al voor de start bleek dat de mobiliteit en bereikbaarheid niet alles was. De parking lag kilometers van de wisselzone, die dan nog 1 km van de zwemstart lag en een fikse wandeling van de aankomst op de Grote Markt. Ook was er slechts 1 fietsronde in de polders waardoor je als supporter eigenlijk volledig onwetend uren stond te schilderen in hartje Brugge. Ik had me misschien beter aangesloten bij één van de toeristische wandelingen.

Vanessa checkte tijdig in in de wisselzone en samen met Anneke, Frank, Gunther en Sabine wandelden we naar de zwemstart langs de Rijen. We waren in de auto Vanessa haar 2e paar schoenen vergeten dus heb ik maar galant de mijne even afgestaan en het centrum van Brugge op mijn sokken verkend. Alles voor de sport (en het is niet dat ik het erg vind).

De zogenaamde Pro wave van de triatlon van Brugge omvatte een beperkte selectie van echte topatleten bij mannen en vrouwen (Aernouts, Heemerijck, Croes, Coysman, ...), enkele TV-figuren en nog een stel circusartiesten met overgewicht die ikzelf een pak rammel zou gegeven hebben in de wedstrijd. Als Vanessa top was, zou er zeker een hogere klassering in zitten, dan we op voorhand gedacht hadden, mede door de afzegging van Sofie Goos.

Mijn vermoeden werd bevestigd toen Vanessa in de top 5 bij de dames aan het fietsnummer begon na een prima zwemproef. Ik zag haar nog vertrekken met de fiets en mocht toen anderhalf uur wachten tot ik ze zou terugzien bij haar eerste doortocht op de Grote Markt, waar Renaat Schotte de onwetende verslaggever bleek te zijn. De eerste 2 dames hebben we op het grote scherm gezien, voor de rest NIKS! Schitterende organisatie in Brugge ..... (BTW Zondag in Retie stond ouwe getrouwe VTDL Hans Cleemput terug als speaker, misschien eens over nadenken om die man enkele euro's toe te schuiven volgend jaar Brugge! het is maar een tip.)

Enfin, ik zag Tinne, Anneke en Steve nog aan hun fietsproef beginnen, en trok toen naar de Grote Markt om PeterVB, Michel en Quentin te vervoegen langs de hekken van het loopparcours. Na 1u40 wedstrijd zagen we Vanessa terug tijdens haar eerste doortocht als 4e in de wedstrijd met een dikke minuut achterstand op de 3e. De top 2 was al vele minuten eerder gepasseerd en outstanding, en de nummer 5 lag niet ver achter. In ronde 2 kwam Vanessa nog een beetje dichter maar het podium zat er net niet in, los van de schitterende eindtijd van 2u22min30sec, en een 4e plaats.

Volgend insider Patrick zou er nog een mooie cheque horen bij de eerste 7 plaatsen maar dat is nog even afwachten. Enkel de 3 podiumatleten werd in de ceremonie reeds een cheque overhandigd.

Door het late vertrekuur (wave 1 om 17u ???) en het feit dat Vanessa volledig leeg was (en ik honger had), zijn we niet meer blijven supporteren voor de andere BrTC-ers maar ze hebben het allemaal prima gedaan, en gelukkig was camera-Karel nog van de partij voor de beelden.

Samenvattend: een prachtige prestatie van Vanessa in een historisch mooi kader maar niet voor herhaling vatbaar. Veel te grote onderlinge afstanden voor een kwarttriatlon, slechte wegen volgens Vanessa, meer dan de helft van de +1000 deelnemers zijn pure circusclowns (je had de trio's moeten bezig zien) en voor de supporters een hopeloze situatie. Ik had gedacht dat Brugge zeer vergelijkbaar was met de Zwintriatlon in Knokke, maar qua organisatie en beleving kan het er geenszins aan tippen.

Om te vergelijken: zondag zijn we na een zwembeurtje en een fietstochtje afgezakt naar Retie om voor Luc te gaan supporteren in de lokale kwarttriatlon. Prima organizatie, mooie wegen, leuke sfeer, schitterende speaker (Hans) ... een aanrader voor 2013.


donderdag 14 juni 2012

Het begint terug te draaien ...

Niettegenstaande de klachten nog niet helemaal overwonnen zijn (misschien deels ook wel door de bijwerkingen van de medicatie), zijn we terug op toeren aan het komen.

Sinds vorige maandag reeds terug 6 fiets-, 5 loop- en 1 zwemtraining (openwater) gedaan, inclusief parcoursverkenning (2 rondjes) in Bütgenbach. Voor de intensieve hartslagzone kom ik nog wat lucht te kort en de basishartslagen liggen nog 5 hoger dan 2 maand geleden, maar we komen er terug door.

De keuze om gisteren eerst te gaan lopen en dan in het koude water te springen, was een groot succes. Ik weet niet hoeveel kilo slijmen er eindelijk na al die weken uit mijn keel in de E10plas gestroomd zijn. In ruil daarvoor moest ik het wel even bekopen met een kramp door iets te enthousiast in het water te springen. Bij deze dank voor de vele foto's van een hulpeloze mens ...

Het geeft me alleszinds vertrouwen om de halve triatlon van Bütgenbach op een gezonde manier tot een einde te brengen en verder op te bouwen richting Antwerpen. De trainingsachterstand van de laatste 2 maand maken we dan goed in augustus zodat we terug echt kunnen knallen in Knokke en Aix.

Nog 337 dagen te gaan ...

donderdag 7 juni 2012

Hoera, er komt snot uit mijn neus!

Het had de titel van een nieuw stuk van 't Echt Antwaarps Theater kunnen zijn, maar niets is minder waar. De NKO arts (Dr Peetermans) heeft gisteren op 7 minuten tijd een diagnose en oplossing voor mijn reeds  6 weken durende sinusproblemen vastgesteld.

De medische term kon ik onmogelijke onthouden maar blijkbaar zit er een zwelling boven in mijn neus die alle afval tegenhoudt, en zorgt voor neus, keel, sinus en oorproblemen. Vandaar dat ik al 6 weken niet meer geniest of gesnoten heb en de enige minimale slijmafvoer enkel via mijn keel plaatsvond.

Ik heb nu een spray en nieuwe medicatie gekregen die ik langzaam moet afbouwen per week, en Dr Peetermans garandeerde me dat ik er binnen 2 weken volledig van af ben. Ik zal de mens eeuwig dankbaar zijn, en dat voor slecht 60 euro ;-)

En zowaar, vanmorgen tijdens een onschuldig fietstochtje moest ik plots snuiten! Gelukkig reed er niemand achter mij want die was gegarandeerd uitgegleden over die massa snot. Thuis achteraf nog een keertje, en mijn hoofd voelt al veel meer verlicht dan de voorbije dagen. Hopen dat de trend zich zo voortzet, dan gaat het inderdaad snel opgelost geraken.

Oh ja, tip voor de mede-triatleten en zwemmers om dit soort ontstekingen te voorkomen: Spoel je neus regelmatig met een zoutoplossing onder druk, en zeker na het zwemmen in chloorrijk water. Stérimar is hiervoor een prima product, zeer doeltreffend en gezond!

woensdag 6 juni 2012

Nog 345d - Trainingen hervat & sinusitis

Eindelijk ben ik terug iets of wat gezond aan het trainen, na een wekenlang ellendig gevoel door sinusproblemen. De stevige verkoudheid en koorts tijdens de paasstage lagen waarschijnlijk aan basis van een onweerstaanbare sinusitis die me nu al 6 weken speelt. Maandag had ik nog zo'n tandpijn dat ik langs de tandarts ben geweest die me bevestigde dat het probleem van de sinussen kwam.

Vanavond heb ik een afspraak met de neus-keel-en-oorarts, maar sinds maandagavond gaat het wel beter. Ik had nog wel nood aan mijn astmapuffer tegen de pollenallergie, maar die 16km extensieve looptraining voelde echt super aan. Gisteren op de fiets de bruggen opvlammen ging redelijk, al speelde de allergie me toch nog wat parten in de hoge hartslagen. Waarschijnlijk verbetert dit wel naarmate mijn trainingen terug toenemen. Er hangt ook opnieuw een paar kilo vet  te veel aan, speelt allemaal mee.

Hopelijk vanavond goed nieuws bij de specialist en daarna nog wat trainen in het openwater. Wanneer we terug richting zwembad gaan, zien we wel. Deze week doe ik elke dag nog een training met de rem op. Als het weer zaterdag me zit, trekken we naar Bütgenbach voor de parcoursverkenning. Volgende week hoop ik eens terug voluit te gaan zodat ik toch nog prettige vooruitzichten kan hebben naar de wedstrijd in Bütgenbach, al zal het doel vooral aankomen zijn.

Ondertussen wordt ook mijn toekomst als zelfstandige meer en meer duidelijk, en heb ik mijn website online staan. Ga alvast maar eens kijken: http://www.kve-projects.be

zaterdag 19 mei 2012

Vooruitblik op Halve Triatlon Leuven

Morgen zakken we af naar Leuven voor de eerste serieuze wedstrijd van het jaar over de 'halve' afstand, met een extra lange zwemproef (2500m), een ingekorte fietsproef (80km) en een iets kortere loopproef (20km). BrTC-lotgenoten zijn Luc, Luk, Mike en PeterVB.

Gisteren ben ik nog langs de huisdokter geweest voor een ultieme oplossing voor mijn sinusprobleem dat me al 3 weken slapeloze nachten, vermoeidheid en hoofdpijn allerhande bezorgt. Ik had niet verwacht dat het nog iets zou uithalen voor zondag maar de medicatie werkt ongelofelijk goed en ik stond deze morgen al op als een nieuwe mens. Hopelijk wordt de hinder nog verder gereduceerd richting morgenvroeg, zodat ik me toch fit voel aan de start. Het zou een onverwachte meevaller zijn.

Leuven was sowieso ingecalculeerd als een trainingswedstrijd, vooral om die lange zwemproef eens te ervaren richting volgend jaar, maar ook om te zien waar we staan voor de grote afspraken later dit seizoen. Ik ben heel goed uit de winter gekomen maar ziekte tijdens de stage en de problemen van de laatste weken, hebben me zeker wat op achterstand gezet.

Het parcours moet me wel liggen. De lange zwemafstand mag zeker geen probleem vormen, al ga ik me serieus sparen voor het vervolg. Ik hoop op een 40tal minuten uit het water te zijn. De fietsproef is relatief vlak met een paar korte venijnige hellingen die me wel moeten liggen puur op de power. Ik denk niet dat ik aan 36km/u gemiddeld ga geraken met deze vorm maar op een 2u25 moet ik toch vrij ver gevorderd zijn. Rest me dan nog te zien hoe het met de fysiek, de benen en de sinussen staat voor het loopnummer. Alles bij elkaar zal het een eindtijd rond de 5 uur worden denk ik, zonder in het rood te gaan. Maar ik zal al heel blij zijn als ik gezond aan kom gezien de problemen van de laatste 1,5 maand. Het zou me in elk geval goeie moed geven voor de rest van het seizoen.

maandag 14 mei 2012

Geel trio podium gemist

Noem het een teleurstelling, noem het een tegenvaller ... We zijn op 2 minuten van de tweede plaats gestrand in de trio wedstrijd van Geel. Twee minuten die ik trager gezwommen heb dan normaal (27 minuten seg! vreselijk), 2 minuten dat Vanessa heeft moeten wachten in de penaltybox na een discutabele gele kaart van Luc tijdens het fietsen. We zullen het nooit weten. Vanessa heeft wel zo waanzinnig hard gelopen dat ze misschien wel 2 minuten sneller was dan ze 9 van de 10 andere keren zou doen (het zal die hotdog geweest zijn), dus ja ...

Het ergste voor mij was wel dat ik voelde alsof het zwemmen goed ging. Normaal moet ik een vlotte 24-25e uit mijn Sailfish-mouwen schudden dit seizoen, het werd een 27er. De gezondheidsproblemen van de laatste weken beginnen blijkbaar toch ook hun tol te eisen. De laatste 3 nachten verschrikkelijk gezweet, keelpijn, hoofdpijn, oogpijn, ademhalingsproblemen, zelfs tandpijn. Het begint alles weg te hebben van een chronische sinusitis, niet onbekend bij astmalijders. En de grote boosdoener is ongetwijfeld meneertje chloor.

Ik ga straks in de sinutab en spray vliegen, morgen best even langs de dokter best denk ik, en dan hopen tegen zondag over voldoende zuurstofcapaciteit te beschikken om de start van Leuven te halen. Zo heeft het momenteel echt geen zin, ik haal mijn niveau niet en zit veel sneller kapot dan normaal, los van de goede hartslagen en conditie.

Eerst zondag proberen klaar te geraken, en dan proberen er iets op te vinden in het zwembad (neusknijper, geen rugslag, geen keerpunten). Als zondag niet lukt, zal het mikken op Bütgenbach worden eind juni...


donderdag 10 mei 2012

Triatlon of Duatlon in Geel?

Dit vond ik vandaag op de site van triatlon Geel. Het zal er weer met de spreekwoordelijke poten uithangen of er gaat gezwommen worden. Tijd om dus met ons trio te overleggen wie welk onderdeel gaat doen in de mogelijke alternatieven. Indien het zwemmen niet doorgaat, zal er in de plaats 6 km gelopen worden en de totale wedstrijd een duatlon worden (6-40-10). Waarschijnlijk zal ik in dat geval fietsen, Vanessa de korte afstand lopen en Luc de lange. Indien er toch in het koude water moet gesprongen worden, zal ik de enige kandidaat zijn en zal Luc fietsen.


dinsdag 8 mei 2012

Osteopaat to the rescue

Toch nog maar eens opnieuw een afspraak met Hans gemaakt. De vorige dateert nu toch alweer van een half jaar geleden, schat ik, en mijn gevoel van de laatste paar weken baart me toch wat zorgen voor de wedstrijd in Leuven op 20 mei.

De 10 Miles van Antwerpen waren het eerste evenement nadat ik tijdens de paasstage stevig ziek was geweest. Mijn tijd op de 10 Miles was zeker niet slecht maar het gevoel was er niet goed. Mijn benen wilden echt niet mee en er zat totaal geen versnelling in. De eerste paar dagen nadien ging het echter terug prima en ik vermoedde dat de antibioticakuur nog niet helemaal uitgewerkt was.

De laatste week wil het echter weer niet meer vlotten. Mijn hartslagen zijn wel OK en de snelheid is ook niet slecht maar ik voel me echt niet goed tijdens de trainingen, uitgezonderd het BK ploegentriatlon. De benen voelen echt aan als lood, ook de armen en rug blijven precies stijf. Ik heb het gevoel alsof ik moet harken om mijn lijf vooruit te krijgen, hoewel ik net weer wat kilo's meer kwijt ben. Zondag was het na 105km op de fiets echt goed geweest en gisteren moest ik weer noodzakelijkerwijs de looptraining na een uur afbreken wegens darmstoornissen.

Het zal waarschijnlijk wel een combinatie zijn van het ziek zijn, een paar geblokkeerde wervels en misschien het feit dat ik terug wat zero-producten drink. Hoogtijd om even alles te laten rechtzetten 2 weken voor Leuven. Het zwemmen in Geel zondag baart me helemaal geen zorgen maar ik zou zaterdag ook nog eens graag een lange fietstocht doen en maandag een deftige looptraining besluiten met een goed gevoel. Ik wil niet richting Leuven gaan met vraagtekens. Die wedstrijd is sowieso een deel van de opbouw naar de zomer maar ik wil ze wel zorgenvrij starten. Spoedig moet ik inschrijven voor Lanzarote 2013 en dat doe ik liefst wel met volle enthousiasme dan met een slecht gevoel na een wedstrijd.

zaterdag 5 mei 2012

Trainingsweken 2012-16 en 2012-17

Met een beetje vertraging door de eerste wedstrijden.


Datum Dag Sport Tijd (min) Afst (km) hr avg hr max Opmerkingen
15/apr zo Fiets 214 97 117 169 club herstel
15/apr zo Stab 26


stabilisatie + buik/rug
16/apr ma Loop 77 15,1 155 174 club intensief
17/apr di Stab 30


stabilisatie + buik/rug
19/apr do Loop 50 9,3 135 151 club duur
20/apr vr Zwem 105 4,5

club duur
22/apr zo Loop 71 16,5 174 186 Antwerp 10 Miles
23/apr ma Loop 71 12,4 132 146 club herstel
24/apr di Fiets 132 61 118 150 fiets herstel
26/apr do Zwem 60 2,6

club dinsdag
26/apr do Loop 54 9,9 156 140 club herstel
27/apr vr Zwem 120 4,6

club techniek
28/apr za Fiets 47 25,2 146 169 fiets-koppel
28/apr za Loop 15 3,3 157 170 loop-koppel
29/apr zo Fiets 133 58 124 152 club herstel