Ik zie iedereen al denken: 'sprinttriatlon ????'. Ja hoor. Ik was eigenlijk niet van plan om in augustus een wedstrijd mee te doen en in de plaats een maandje verder op te bouwen richting Zwin en Aix-en-Provence. Mijn vrouwtje deed dit weekend de kwartwedstrijd van Lommel mee en ik ging sowieso mee om te supporteren. Nu is de prijsuitreiking in Lommel altijd pas 's avonds en wordt het gat tusen de kwart en deze ceremonie opgevuld met een sprinttriatlon. Door deze laatste mee te doen kon ik zelf toch een intensieve training inbouwen en tevens supporteren voor Vanessa en de collega BrTC-ers. Handig toch? Dank u wel Lommel!
's Middags dus eerst Vanessa en haar materiaal in staat van paraatheid gebracht en me rustig aan de de rand van het parcours gezet met supporters Karel, Jana, de familie Poortmans-Mikk en collega sprinters Ward en Shara. We zagen Sammeke de just4fun winnen en collega's Vanessa, PeterVB, PeterK en Anneke hun eerste doortocht op de fiets maken in het gezellige centrum van Lommel. Vanessa zat toen rond de 10e plaats in het zwaar vrouwelijke deelnemersveld. Na de eerste grote ronde van twee was ze uit de top 10 gevallen en ben ik eerst mijn fiets en materiaal gaan klaarmaken, hopend op een positieverbetering tegen het einde van de fietsproef. Vanessa kwam rond de 10e plaats de wisselzone binnen. Ik en Shara fietsten langs het loopparcours richting onze zwemstart, om nog even halt te houden aan het keerpunt van het lopen voor de laatste doortocht van Vanessa, kort gevolgd door PeterVB. Door een ijzersterk loopnummer wist ze nog 7 tegenstandsters op te rollen op weg naar een vette derde plaats! Sterk.
Dan was het onze beurt. Tim, Erik, Kristian, Shara en Ward vergezelden me op de sprint (750/22/5). Na de zwemstart had ik er al even genoeg van. Ik zat middenin de 'wasmachine'. Zeker 500m boksen, trekken, sleuren en dus ook niet vooruitgaan. Dat is dus niks voor een mens die het liefst halves doet. Ik was blij dat ik nog leefde en zo misselijk als een krab kwam ik na 14(!!) minuten uit het water als 36e man, op weg naar een hopeloze achtervolging. Onmiddellijk de gas open op de fiets, de grote versnelling erop, en één voor één tegenstanders inhalen. Ik hing zelfs meer dan een minuut achter Kristian bij de eerste doortocht in Lommel centrum. Volle gas langs het kanaal, in het zog van SP&O Matthias, en alle gaten toerijden, was de boodschap. Ik wist Kristian nog in te halen maar de 2 minuten die ik verloren had op Erik, maakte ik niet meer goed. Met een 28e fietstijd (teleurstellende 35km/u gemiddeld) was ik wel de top 30 binnengefietst ondertussen. En toen moest ik nog 5km lopen in de hitte. Normaal niet echt mijn ding maar 5km moest ik wel overleven. En ik en Matthias besloten dan maar om elkaar dood te doen door elke km de andere voorbij te steken. Allebei in het rood de finish over maar hierdoor had ik wel proper de 28e looptijd neergezet, en zelfs de eerste dame nog ingehaald. Wie zegt er hier dat ik geen loper ben! Er is nog hoop!
Het verdict was een, al bij al, deftige 30e plaats bij de heren, 15e bij de H24 in 1u15:02. Hierbij hebben we onze reputatie op deze afstand toch even rechtgezet na het debuut 2,5 jaar geleden. Maar tot mijn recht kom ik dus hoegenaamd niet in zo'n sprint. Ik zwem veel betere tijden op de kwart en de halve afstand, en het watergevecht is gewoon enorm. Ook tijdens het fietsen haal ik niet de gemiddeldes die ik rijd op de lange afstand, mede door de toestand dat ik uit het water gekropen kom. Het lopen ging dan al bij al nog het beste door de goede basisconditie, al is 22 minuten ook zeker niet super. Maar van de 3 disciplines was zeker mijn 28e looptijd in de hitte het beste.
Goed voor ene keer (per jaar) zullen we dus maar zeggen zeker. Anderzijds, wie had er na Zwevegem 2010 nog gedacht dat ik ooit top 30 zou halen ;-) De opbouw naar de IronMan 70.3 van Pays D'Aix kan beginnen, met een halte in Knokke.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten