donderdag 28 juni 2012

Zeezwemmen in Nederland - een aanrader

Kilian stelde begin deze week voor om deel te nemen aan de zeezwemtocht tussen Kattendijke en Wemeldinge, een 3.8km lange tocht door de Oosterschelde die eigenlijk fungeert als opwarmer voor de reeks van wedstrijden langs de Noordzeekust in Augustus (www.zwemmenlangswalcheren.nl).

Voor mij klonk dit ideaal ter voorbereiding op volgend jaar en als extra duurtraining. 

Patrick voerde ons tot aan de start, niks meer dan een tafel en toi-toi langs de kust waar enkele auto's stonden geparkeerd. We schreven ons in en trokken onze wetsuit aan om omstreeks 19u met een dikke 50tal mensen het water te betreden. Boeien of herkenningspunten lagen er niet echt, en we moesten ons fixeren op enkele bootjes die langs het parcours lagen. Na een dikke 3.5 km lag er een grote politieboot waar we moesten keren richting strand/finish.  Het was aanbevolen om diep genoeg in het water te zwemmen waar de stroming echt goed zat ipv nabij de kust.

De eerste paar minuten zag ik nog enkele andere oranje badmutsen zwemmen maar daarna was het alsof ik alleen in de zee lag. Heel af en toe dook er eens een andere zwemmer op, maar oriënteren kon ik eigenlijk alleen maar op de kust en de begeleidende kayaks die her en der opdoken. Makkelijk was het zeker niet en ik was constant in twijfel of ik wel op de goede plaats lag te zwemmen. Naarmate de tijd vorderde, voelde het wel comfortabeler aan.

Onderweg lagen er een paar 'concurrenten' stil wegens defecte bril of krampen terwijl ik naar mijn gevoel deftig bleef peddelen. De verbazing was dan ook groot toen ik reeds aan de boot arriveerde die me richting strand stuurde. Ik dacht dat ik nog zeker 20 minuten voor de boeg had.

Op het strand stonden talrijke supporters en schreef de organisatie onze tijd en nummer op. Uiteindelijk had ik blijkbaar 53 minuten en 7 seconden gezwommen, goed voor een 32e plaats, een kleine 10 minuten achter Kilian (6e). We kregen nog een kopje soep en een mooie handdoek.

Ik heb me eigenlijk geweldig geamuseerd. Voor 7.5 euro een kleinschalig maar prima georganiseerde zwemtocht, inclusief een soepje en een handdoek, de uitslag onmiddellijk online en een prima sfeer. Het gevoel na de finish was ook super. Ik was helemaal niet diep gegaan aangezien het de eerste keer was dat ik deze afstand zwom in zeewater en ik niks wou forceren, nog recupererend van de halve triatlon van zondag. Dankzij de goede stroming had ik dan ook wel een prima tijd en weer wat extra vertrouwen.

maandag 25 juni 2012

BK Bütgenbach: Onverwacht sterk in heroïsche omstandigheden

Als je 2 maand gesukkeld hebt met je sinussen en slechts 2 weken terug op een normale manier aan het trainen bent, vraag je jezelf wel even af wat je van zin bent te gaan doen op een BK halve triatlon (maar ja het was betaald). Ik was dan ook na het debacle van Leuven naar de oostkantons afgezakt met het doel de finish te halen, waarschijnlijk ergens tegen de 6 uur. We hadden voor het ganse weekend een mooi villa'tje gehuurd met 12 mensen en gingen er sowieso een plezante boel van maken. Aan carboload was ik niet begonnen met alle medicatie en rotzooi die ik reeds moest innemen.

Op zaterdag namen Kilian en Vanessa onder een stralende hemel deel aan de sprinttriatlon. De onderlinge strijd joeg hen beiden naar een schitterende prestatie. Vanessa kwam als 5e uit het water, passeerde als eerste na het fietsen en stelde uiteindelijk een plaats op het podium veilig als derde (2e licentie-atlete). Kilian klokte een minuut sneller dan Vanessa af met een mooie 7e plaats in zijn categorie als gevolg. Sterke Kiwi-man!

Het weerbericht voor 's zondags klonk echter onheilspellender. De ganse dag gietende regen, wind tot 65km/u en slechts 13 graden in de Ardennen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik na mijn gezondheidsproblemen helemaal geen zin had om te starten...

Gelukkig scheen op zondagochtend de zon nog toen we wakker werden en vol goeie moed checkten ik, Tycho, Luc en Peter ons materiaal in in de wisselzone. Ik had me voorgenomen zo goed als ik kon te zwemmen, goed door te fietsen maar tijd te maken om te eten en drinken, en dan het loopnummer op karakter te overwinnen. Ik verwachtte dat Peter me zou passeren na een 40tal fietskilometers en dat ik tegen de start van het lopen halfdood zou zijn.

Het zwemmen bestond uit 2 rondjes van 950m in het koude meer met in het midden een korte loop over het strand. De sfeer bij de start was super maar ik had me eigenlijk iets te ver achteraan gezet. De eerste 200-300m was een ware boksmatch maar achteraf heb ik ruimte gevonden om snelheid te maken. Ik zat de ganse tijd mooi in het pak en kwam na 16 minuten reeds aan het strand. Het 2e rondje ging nog steeds prima en uiteindelijk was ik op een dikke 33 minuten uit het water. Niet slecht gezien dat ik amper gezwommen had sinds april. Gelukkig dat ik vorige week nog 4 maal gaan zwemmen was.

De wissel ging vlot en met enige schrik begon ik aan het fietsen. Wanneer zou ik immers mijn klop krijgen? Het weer was nog steeds prima en mijn goede parcourskennis hielp me mijn rit goed in te delen en tijd te maken voor bevoorrading. Ik passeerde vlot enkele concurrenten en maakte heel goed vaart op de lange glooiende stukken. Ik smeet me als nooit tevoren door de afdalingen (tot 75km/u) en trapte een vlotte versnelling op de steile klimmen. Na 42 km kwam ik terug voorbij aan de wisselzone (1u19 op de fiets) nog steeds helder genoeg om een ode aan Iron Mike Mareels te brengen (duim omhoog! Foto's volgen nog). Ik rook ook de verbazing bij de supportersbende (Vanessa, Jethro, Patricia en Kilian).
Peter was nog niet voorbij en ik had mijn klop nog niet gehad, dus deden we zo verder. Het tweede rondje ging aanvankelijk nog vlotter tot de regen zich begon te bemoeien. Gieten was het met de bijhorende stormwind. Ik weet niet hoe ik me de ganse tijd op de fiets en in het ritme heb gehouden maar blijkbaar hadden de anderen er nog veel meer last van. Ik smeet me nog steeds (de ondertussen natte) hellingen af en uiteindelijk is er op 42km slechts 1 atleet me gepasseerd. Het gevoel was super. Na 2u40 fietsen kwam ik de wisselzone in, waar ik toch even verbouwereerd de tijd nam om mijn loopgerief aan te trekken. Mijn voeten waren wel bevroren maar ik voelde echt nog geen fysiek verval.  Ondertussen waren ook Joke, Stan en Nora de supporters komen vervoegen in echt noodweer. Respect!
Ik begon rustig een looptempo te zoeken, nog steeds wachtend op Peter en vooral mijn megaklop van de hamer. Echt volop doorgaan durfde ik echt niet uit schrik op een fameuze terugslag en ik wachtte even af. Ik kwam Tycho, Luc en ook Peter tegen in de andere richtingen maar uiteindelijk had ik de eerste 7km er reeds op zitten (32min) toen betere loper Peter me passeerde. Ook de 2e ronde ging nog steeds onverwacht goed (33min) al voelde ik wel stilaan de energie uit mijn lijf verdwijnen, niettegenstaande de bevoorrading. Tussen km 16 en 18 was het even serieus overleven mede door de vieze hellingen in het bos. Toen rook ik de finish en nog steeds in de striemende regen beëindigde ik mijn derde loopronde (36min) en mijn wedstrijd in een onverwacht goede tijd van 5 uur en 1 minuut.

Ik had er echt weinig van verwacht en de weersomstandigheden waren hels maar als je ziet welke tijd ik haal met de problemen en schaarse trainingsuren van de laatste 2 maand, ben ik uitermate tevreden. Indien ik nu kan verder trainen zoals de laatste 2 weken kan er geen twijfel bestaan over het feit dat ik in Antwerpen onder de 5 uur kan geraken op 22 juli. En mijn gevoel van Bütgenbach en de recuperatie geeft me weeral enkele streepjes moed bij voor de uitdaging binnen 326 dagen. Het kan nog een mooi seizoen worden!

De foto's (dankzij Vanessa, Kelly en Jethro) volgen nog.



vrijdag 22 juni 2012

We zakken af richting Bütgenbach

De eerste grote afspraak van het seizoen staat voor de deur. Zondag nemen ikzelf, Peter, Tycho en Luc deel aan het BK lange afstand in Bütgenbach (1,9km - 84km - 21km). Ik ben van het grootste deel van mijn sinuskwaaltjes verlost en hoop dat de Ardeense lucht de rest van de allergie ook gaat onderdrukken dit weekend. Een 'topprestatie' wordt het nog niet, maar ik zou het toch deftig tot een goed einde moeten kunnen brengen en vertrouwen tanken voor Antwerpen.

Ik ben enkele weken geleden het fietsparcours al gaan verkennen met Peter en tegen de verwachtingen in ligt het me wel. Het gaat allemaal wel op en neer maar 95% is te doen op de grote plateau. De echt steile hellingen zoals in de regio van LaRoche komen minder voor op het plateau van de Eifel. Ik ga veel kunnen profiteren van de kracht in de benen en mijn gewicht gaat minder een nadeel zijn tov de echte berggeitjes.

Ik ben deze week nog 4 keer gaan zwemmen en de openwatertraining woensdag ging echt wel goed. Ik heb dan ook geen schrik voor de zwemproef, al zal ik nog niet in staat zijn om richting 30 minuten te gaan zoals vooropgesteld voor de 70.3 van Antwerpen binnen 4 weken. Daarvoor heb ik te weinig gezwommen de laatste 2 maanden. Maar ik ga er niet van wakker liggen gezien de miserie sinds april.

Het fietsen gaat terug beter, dat komt wel goed, vooral genoeg en regelmatig eten en drinken en niet te neig willen starten.

Het lopen is een beetje een vraagteken. De laatste weken gaat het wel terug beter maar er zit een venijnige klim in het parcours en ik zit nog altijd 2-3kg boven mijn gewenst gewicht. Het zal dus eerder een survival worden, al vormden de voorbije duurtrainingen helemaal geen probleem meer.

We gaan er in elk geval van proberen genieten: van de wedstrijd maar ook van het weekendje in het huurhuisje. Zaterdag doen Vanessa en Kilian de sprinttriatlon nog mee. En met supporters Freddy, Nicole, Jethro, Kelly, Joke, Stan en Nora er bij zal het zeker gezellig worden. Hopelijk houden we het ook droog. Over de temperatuur ga ik alvast niet klagen. Als ik hoor hoe LukT er in Nice voor staat dit weekend met de hitte, ben ik blij dat ik maar in de Ardennen zit ...

maandag 18 juni 2012

Supportersweekend

Dit weekend stond Vanessa aan de start van haar eerste wedstrijd van het jaar, de kwarttriatlon van Brugge. Een aanrader volgens velen, want midden in het stadscentrum. 's Morgens ben ik nog snel gaan zwemmen, de eerste keer in het zwembad sinds begin april. om dan om 13u te vertrekken richting kust.

Vanessa startte in de zogenaamde eerste wave met de pro's om 17u. Daarna volgden zowat elke 5 minuten nog 11 waves met onder andere collega BrTC-ers Tinne, Anneke, Steve, Jethro, Gunther en Jef.

Al voor de start bleek dat de mobiliteit en bereikbaarheid niet alles was. De parking lag kilometers van de wisselzone, die dan nog 1 km van de zwemstart lag en een fikse wandeling van de aankomst op de Grote Markt. Ook was er slechts 1 fietsronde in de polders waardoor je als supporter eigenlijk volledig onwetend uren stond te schilderen in hartje Brugge. Ik had me misschien beter aangesloten bij één van de toeristische wandelingen.

Vanessa checkte tijdig in in de wisselzone en samen met Anneke, Frank, Gunther en Sabine wandelden we naar de zwemstart langs de Rijen. We waren in de auto Vanessa haar 2e paar schoenen vergeten dus heb ik maar galant de mijne even afgestaan en het centrum van Brugge op mijn sokken verkend. Alles voor de sport (en het is niet dat ik het erg vind).

De zogenaamde Pro wave van de triatlon van Brugge omvatte een beperkte selectie van echte topatleten bij mannen en vrouwen (Aernouts, Heemerijck, Croes, Coysman, ...), enkele TV-figuren en nog een stel circusartiesten met overgewicht die ikzelf een pak rammel zou gegeven hebben in de wedstrijd. Als Vanessa top was, zou er zeker een hogere klassering in zitten, dan we op voorhand gedacht hadden, mede door de afzegging van Sofie Goos.

Mijn vermoeden werd bevestigd toen Vanessa in de top 5 bij de dames aan het fietsnummer begon na een prima zwemproef. Ik zag haar nog vertrekken met de fiets en mocht toen anderhalf uur wachten tot ik ze zou terugzien bij haar eerste doortocht op de Grote Markt, waar Renaat Schotte de onwetende verslaggever bleek te zijn. De eerste 2 dames hebben we op het grote scherm gezien, voor de rest NIKS! Schitterende organisatie in Brugge ..... (BTW Zondag in Retie stond ouwe getrouwe VTDL Hans Cleemput terug als speaker, misschien eens over nadenken om die man enkele euro's toe te schuiven volgend jaar Brugge! het is maar een tip.)

Enfin, ik zag Tinne, Anneke en Steve nog aan hun fietsproef beginnen, en trok toen naar de Grote Markt om PeterVB, Michel en Quentin te vervoegen langs de hekken van het loopparcours. Na 1u40 wedstrijd zagen we Vanessa terug tijdens haar eerste doortocht als 4e in de wedstrijd met een dikke minuut achterstand op de 3e. De top 2 was al vele minuten eerder gepasseerd en outstanding, en de nummer 5 lag niet ver achter. In ronde 2 kwam Vanessa nog een beetje dichter maar het podium zat er net niet in, los van de schitterende eindtijd van 2u22min30sec, en een 4e plaats.

Volgend insider Patrick zou er nog een mooie cheque horen bij de eerste 7 plaatsen maar dat is nog even afwachten. Enkel de 3 podiumatleten werd in de ceremonie reeds een cheque overhandigd.

Door het late vertrekuur (wave 1 om 17u ???) en het feit dat Vanessa volledig leeg was (en ik honger had), zijn we niet meer blijven supporteren voor de andere BrTC-ers maar ze hebben het allemaal prima gedaan, en gelukkig was camera-Karel nog van de partij voor de beelden.

Samenvattend: een prachtige prestatie van Vanessa in een historisch mooi kader maar niet voor herhaling vatbaar. Veel te grote onderlinge afstanden voor een kwarttriatlon, slechte wegen volgens Vanessa, meer dan de helft van de +1000 deelnemers zijn pure circusclowns (je had de trio's moeten bezig zien) en voor de supporters een hopeloze situatie. Ik had gedacht dat Brugge zeer vergelijkbaar was met de Zwintriatlon in Knokke, maar qua organisatie en beleving kan het er geenszins aan tippen.

Om te vergelijken: zondag zijn we na een zwembeurtje en een fietstochtje afgezakt naar Retie om voor Luc te gaan supporteren in de lokale kwarttriatlon. Prima organizatie, mooie wegen, leuke sfeer, schitterende speaker (Hans) ... een aanrader voor 2013.


donderdag 14 juni 2012

Het begint terug te draaien ...

Niettegenstaande de klachten nog niet helemaal overwonnen zijn (misschien deels ook wel door de bijwerkingen van de medicatie), zijn we terug op toeren aan het komen.

Sinds vorige maandag reeds terug 6 fiets-, 5 loop- en 1 zwemtraining (openwater) gedaan, inclusief parcoursverkenning (2 rondjes) in Bütgenbach. Voor de intensieve hartslagzone kom ik nog wat lucht te kort en de basishartslagen liggen nog 5 hoger dan 2 maand geleden, maar we komen er terug door.

De keuze om gisteren eerst te gaan lopen en dan in het koude water te springen, was een groot succes. Ik weet niet hoeveel kilo slijmen er eindelijk na al die weken uit mijn keel in de E10plas gestroomd zijn. In ruil daarvoor moest ik het wel even bekopen met een kramp door iets te enthousiast in het water te springen. Bij deze dank voor de vele foto's van een hulpeloze mens ...

Het geeft me alleszinds vertrouwen om de halve triatlon van Bütgenbach op een gezonde manier tot een einde te brengen en verder op te bouwen richting Antwerpen. De trainingsachterstand van de laatste 2 maand maken we dan goed in augustus zodat we terug echt kunnen knallen in Knokke en Aix.

Nog 337 dagen te gaan ...

donderdag 7 juni 2012

Hoera, er komt snot uit mijn neus!

Het had de titel van een nieuw stuk van 't Echt Antwaarps Theater kunnen zijn, maar niets is minder waar. De NKO arts (Dr Peetermans) heeft gisteren op 7 minuten tijd een diagnose en oplossing voor mijn reeds  6 weken durende sinusproblemen vastgesteld.

De medische term kon ik onmogelijke onthouden maar blijkbaar zit er een zwelling boven in mijn neus die alle afval tegenhoudt, en zorgt voor neus, keel, sinus en oorproblemen. Vandaar dat ik al 6 weken niet meer geniest of gesnoten heb en de enige minimale slijmafvoer enkel via mijn keel plaatsvond.

Ik heb nu een spray en nieuwe medicatie gekregen die ik langzaam moet afbouwen per week, en Dr Peetermans garandeerde me dat ik er binnen 2 weken volledig van af ben. Ik zal de mens eeuwig dankbaar zijn, en dat voor slecht 60 euro ;-)

En zowaar, vanmorgen tijdens een onschuldig fietstochtje moest ik plots snuiten! Gelukkig reed er niemand achter mij want die was gegarandeerd uitgegleden over die massa snot. Thuis achteraf nog een keertje, en mijn hoofd voelt al veel meer verlicht dan de voorbije dagen. Hopen dat de trend zich zo voortzet, dan gaat het inderdaad snel opgelost geraken.

Oh ja, tip voor de mede-triatleten en zwemmers om dit soort ontstekingen te voorkomen: Spoel je neus regelmatig met een zoutoplossing onder druk, en zeker na het zwemmen in chloorrijk water. Stérimar is hiervoor een prima product, zeer doeltreffend en gezond!

woensdag 6 juni 2012

Nog 345d - Trainingen hervat & sinusitis

Eindelijk ben ik terug iets of wat gezond aan het trainen, na een wekenlang ellendig gevoel door sinusproblemen. De stevige verkoudheid en koorts tijdens de paasstage lagen waarschijnlijk aan basis van een onweerstaanbare sinusitis die me nu al 6 weken speelt. Maandag had ik nog zo'n tandpijn dat ik langs de tandarts ben geweest die me bevestigde dat het probleem van de sinussen kwam.

Vanavond heb ik een afspraak met de neus-keel-en-oorarts, maar sinds maandagavond gaat het wel beter. Ik had nog wel nood aan mijn astmapuffer tegen de pollenallergie, maar die 16km extensieve looptraining voelde echt super aan. Gisteren op de fiets de bruggen opvlammen ging redelijk, al speelde de allergie me toch nog wat parten in de hoge hartslagen. Waarschijnlijk verbetert dit wel naarmate mijn trainingen terug toenemen. Er hangt ook opnieuw een paar kilo vet  te veel aan, speelt allemaal mee.

Hopelijk vanavond goed nieuws bij de specialist en daarna nog wat trainen in het openwater. Wanneer we terug richting zwembad gaan, zien we wel. Deze week doe ik elke dag nog een training met de rem op. Als het weer zaterdag me zit, trekken we naar Bütgenbach voor de parcoursverkenning. Volgende week hoop ik eens terug voluit te gaan zodat ik toch nog prettige vooruitzichten kan hebben naar de wedstrijd in Bütgenbach, al zal het doel vooral aankomen zijn.

Ondertussen wordt ook mijn toekomst als zelfstandige meer en meer duidelijk, en heb ik mijn website online staan. Ga alvast maar eens kijken: http://www.kve-projects.be