Twee weken geleden werd de Nieuwjaarsrun in Oostende nog uitgesteld wegens de storm, maar gisteren was het dan toch eindelijk zover: de eerste officiële wedstrijd van 2012. En ik moet zeggen echt veel minder wind was er niet ...
Om 7u30 's morgens naar Oostende vertrokken met Vanessa en PeterVB. Vanessa had bij de 205 deelnemers op de 6km podiumambities en ik en Peter gingen ons meten met 374 tegenstanders op de 15 kilometer.
Om 10u30 startten alle deelnemers voor de 2 afstanden. De eerste 3 kilometer gingen over het strand met de wind vol in het gezicht. Al snel werd er een kopgroep van een man of 20-30 gevormd met de theoretische favorieten. Wij hielden ons schuil in een eerste achtervolgende groep op zo'n 50m. Ik dacht aanvankelijk dat we gewoon de kop van de grote sliert deelnemers waren maar in realiteit was er een serieus gat vlak achter onze groep van een 20-30 man. Mijn verrassing was dan ook groot toen ik omkeek, ik was sterk gestart.
Na 3 km keerden we terug richting dijk, met een klimmetje in het losse zand, gelukkig met wind in de rug. Aangekomen op de dijk, splitsten de wedstrijden. Vanessa en co keerden richting finish met wind in de rug en ik en Peter stond een zware calvarietocht te wachten. Ik had al gezien dat er bij de eerste groepen geen enkele andere dame te bespeuren was en dat Vanessa met 'vingers in de neus' naar de overwinning liep, met uiteindelijk meer dan een minuut voorsprong en zelfs in de top 13 inclusief de mannen.
Wij waren aan een 5tal kilometer begonnen langs de zeedijk richting Middelkerke met een ware zandstorm in ons snuitje. Ik heb al menig waaiers gevormd op de fiets maar nog nooit in zulk een formatie over de dijk gelopen. Iedereen liep in groepjes, met het hoofd naar beneden of arm voor het gezicht wegens de verschrikkelijke aanslag die de zandkorrels pleegden op onze lichamen. Bij mij in het groepje liep ook de eerste dame die zelfs flagrant onderuit ging op een gegeven moment. De oorspronkelijke groep van op het strand was wel helemaal verbrokkeld en ik liep nog wel wat mensen in die iets te voortvarend gestart waren, maar Peter was reeds een 100m uitgelopen in een ander groepje.
Na 4km afzien langs het traject van de Kusttram, maakten we een 180graden bocht en trokken we door de duinen van Raversijde, met wind in de rug en een echt mooi parcours. De snelheid ging terug de hoogte in en begon te merken dat ondanks de hoge hartslag (gem. 174) ik echt genoeg reserves had. Ik behield mijn positie vlot totdat we terug op de zeedijk kwamen, op 3km van de finish. Daar stond de wind echt ideaal om er nog enkele zeer snelle kilometers uit te schudden. Ik zag dat er zeer weinig atleten in mijn buurt zaten dus ik moest wel een goeie rangschikking halen. Ik haalde zowaar nog een deelnemer van de 6km in!? De laatste km zag ik dat de man voor mij niet meer te pakken was, maar er kwam nog een dekselse hijger langs achter me voorbij. Met een eindsprintje heb ik die uiteindelijk toch nog 7 seconden aan zijn been gelapt. Ik kwam vlot aan, moe maar voldaan, en zeker niet uitgeput.
Resultaat: 41e op 376 lopers met een tijd van 1u12min06sec, exact 2,5min achter Peter (23e). Als ik mijn gemiddelde snelheid bekijk en ik zou aan de 6km hebben deelgenomen, zat er daar zelfs een top 10 plaats in. Dat stemt me uiteraard zeer gelukkig, gezien vanwaar ik als rampzalige loper kom. Een goeie tijd op de 10 Miles zit er in dit jaar en ook de loopnummers tijdens de triatlonwedstrijden zullen veel beter meevallen dan vroeger. Weer een stap dichter bij Lanzarote se! ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten