Run2Peak

Enkele weken geleden stuurde clubgenoot Steve een vraag de wereld in voor het samenstellen van een BrTC-team voor de aflossingsmarathon Run2Peak in 's Gravenwezel. Deze organisatie voor het goede doel ligt Steve immers zeer nauw aan het hart en zijn deelname aan de eerste editie, vorig jaar, was zeer in de smaak gevallen.

Vorig jaar werd de wedstrijd volledig gedomineerd door een delegatie van triatlonclub SP&O en Steve wou voor wat gezonde concurrentie zorgen dit jaar. Ik ging samen met Koen en Nicholas op zijn oproep in en we vormden een ploeg die toch voor wat bescheiden vuurwerk zou moeten zorgen.

De wedstrijd zou starten omstreeks 13u, wat mij de tijd gaf om 's ochtends nog op te warmen op de Studio Sport jubileumjogging van 7,5km. Mijn idee van jogging was toch lichtelijk anders toen jogginghaas Marc besloot om de eerste groep enthouasistelingen mee te pakken aan 13km/u. Enfin, het voordeel was dat de jogging al na 33 minuten was afgelopen en ik dus tijd genoeg had om te eten, drinken en richting 's Gravenwezel af te zakken. De hartslag was echter wel richting hoge duurzone gegaan, een aparte manier van opwarmen dus.

We verzamelden in 's Gravenwezel een half uur voor de start en bespraken de wedstrijdtaktiek. Het parcours bestond uit 8 rondes van om en bij de 5km grotendeels langs het antitank-kanaal. Elk rondje moest er afgelost worden tussen de teamleden in de vorm van het goede ouderwetse handje-klap. Ik ging de start voor mijn rekening nemen, gevolgd door Koen, Steve en Nicholas. Mijn doelstelling was de eerste te volgen, niks meer of niks minder.

Aan de start zag ik wel wat sportievelingen maar vooral heel veel bange blikken in de richting van onze indrukwekkende BrTC wedstrijdpakjes. Ook van SP&O was er geen spoor. Kort na 13u vertrokken we onder een stralende zon en een kleine 20 graden. Bij het verlaten van de piste na 200m waren we reeds met 3 lopers afgezonderd van de rest van het 'pak' (15-20 teams in totaal). Voor mij liep enkel nog een jonge dame die er een zeer knap tempo op nahield. De eerste km ging vlot onder de 4 minuten maar daarna merkte ik al snel enig verval bij de koploopster. Volledig tegen mijn natuur in ging ik er dus over en achter de fietsbegeleider aan. Na 3km was er geen spoor van de tegenstand meer en uiteindelijk gaf ik het commando door aan Koen na 19'45 met reeds een voorsprong van anderhalve minuut op de nummers 2 en 3. Het gat met de rest was nog veel groter.

De toon was gezet en we waren op weg voor een mooie namiddag. Koen dook nog enkele seconden onder mijn tijd en vergrootte de kloof al naar 5 minuten. Tegen dit tempo zouden we alle tegenstanders gaan dubbelen. Ook Steve liep een vlotte 20er en raapte al een eerste tegenstander op. Onze snelste man, Nicholas, moest dan nog aan de bak en zag enkel in de achtergrond nog 1 andere triatleet een snellere tijd lopen. Conclusie na 20km, een voorsprong van om en bij de 10 minuten op de tweede en al 12 op de derde.

Mijn tweede loopbeurt kwam nu ideaal uit. Steve en Nicholas hadden al enkele mensen gedubbeld maar het pak kwam er nu pas aan. Ik liep verder van atleet tot atleet en dubbelde een 7tal tegenstanders om uiteindelijk na 20'25 weer de fakkel aan Koen te geven. We bleven constant rondjes van rond de 20' draaien en uiteindelijk liepen we samen over de finish onder de 2u40 en een kleine minuut nadat de eerste achtervolger zijn laatste ronde was begonnen, van een comfortabele voorsprong gesproken.

Iedereen tevreden over een zeer leuke dag, goede organisatie, maar spijtig genoeg een iets te lage opkomst. Hopelijk komt er een derde editie volgend jaar en kunnen we misschien wat extra BrTC-teams op de been brengen, al valt de datum een beetje ongelukkig met de triatlonwedstrijden.