dinsdag 13 mei 2014

Blauw van de kou in Geel

Eigenlijk hou ik niet zo van wedstrijden over de 'korte' afstand. Vandaar dat ik ook maar 2 voorbereidingswedstrijden had ingepland voor de Ironman: De kwarttriatlons van Geel en Meer. In zo'n voorbereiding naar een Ironman pak ik zulke wedstrijden ook aan als trainingen, om niet te veel tijd voor- en nadien te verliezen aan opbouw en recuperatie. 

Zondag stond de wedstrijd in Geel op het programma en het beloofde niet veel goeds. Stormachtige wind, amper 15 graden, en vanaf een half uur voor de start tot na de fietsproef striemende regen. Samen met Ironman-collega Luk maakten we ons vooral zorgen om het gladde wegdek en de koude. We kunnen ons immers geen risico's meer permitteren voor Klagenfurt. 

Een 5tal minuten na de dames sprongen we het koude water in met een 170tal mannen, schat ik (er waren heel veel afzeggingen door het slechte weer). Desalniettemin waren de eerste minuten een hel. Een smal kanaal met obstakels, koude, en veel strijdende mede-atleten. Ik kwam exact samen met BrTC-collega Niels uit het water na 18'44, op de hielen gezeten door Jef. Ik was ontevreden over de zwemproef maar mag dat achteraf wat nuanceren gezien de tijd tov de tegenstand en het feit dat het blijkbaar om en bij de 1100m was ipv 1000. Door de koude heb ik de meest stuntelige wissel ooit uitgevoerd, denk ik, aangezien ik geen macht in de handen had om simpelweg mijn wetsuit uit te trekken. Ook mijn ijsklompen van voeten in de fietsschoenen krijgen, was plots geen sinecure. Gevolg: Niels was al zeker een minuut weg en ik was blij nog voor Jef de baan op te gaan. 

De eerste pakweg 10km zat ik niet goed in het ritme op de fiets. Het was ook even afwegen tot waar je kon gaan op het gladde wegdek zonder risico's te nemen. Er zijn me een tiental mensen gepasseerd voordat ik in een goede kadans terecht kwam. Op mijn horloge zag ik bij de eerste doortocht na 19km dat ik zo'n 33min onderweg was. Gelukkig was er toch nog een aanzienlijke meute supporters op de been, wat best deugd deed. De 2e ronde zat het heel goed. Ik had geen problemen meer om de juiste houding te vinden en trapte vlotjes de grote molen rond, niet gestoord door de stevige wind. Ik zag bij aankomst ook dat ik een 3tal minuten minder over die ronde had gedaan. Uiteindelijk was mijn fietstijd 1u08'06 maar daarin zit zeker de eerste wissel en vermoedelijk ook de 2e wissel. Bij het binnenlopen van de wisselzone zag ik Niels nog vertrekken dus ik was niet veel tijd kwijt gespeeld bij het fietsen zelf en zat nog steeds op de achterstand opgelopen bij de eerste wissel. 

De tweede wissel ging vlotter al had ik even moeite om mijn loopschoenen aan te trekken. Mijn voeten waren immers nog verkleumd. Ik was ook vergeten 'crème' in mijn schoenen te smeren en nam dus een risico op serieuze blaren, gelukkig viel dit achteraf zeer goed mee. Ik nam mijn eerste gelleke en voelde me opperbest bij het verlaten van de wisselzone. Even wuiven naar de supporters en gaan! En het ging zeer goed. Na 2km had ik al zeker 10 atleten opgerold en voelde ik me superfris. Ook de voeten hadden terug warmte en kleur gekregen. Mijn tempo zat echt zeer goed en na een 4tal km zag ik in de verte Niels nog lopen, ik schat in tijd zo'n 2 minuten voor mij. Ik denk dat ik mijn 2e gelleke toen iets te laat heb genomen waardoor ik tussen km 5 en 6 toch iets te veel vaart moest minderen om Niels nog in het oog te houden. Nadien schoot ik terug beter in gang en kon ik nog enkele mannen oprollen, hoewel er me ook nog een 4tal gepasseerd zijn. Na 45'11 voor 10,2km liep ik over de finish. Ik voelde me wel gezond moe maar helemaal niet uitgeput, wat ik in het verleden nog maar zeer weinig meegemaakt had. Meestal werd het lopen een ware calvarietocht. 

Mijn eindtijd was uiteindelijk 2u12'02. In mooie weersomstandigheden was dit zeker onder de 2u10 geweest en het gevoel dat ik nog overschot had, stemt me zeer optimistisch. Ondanks de rotomstandigheden was dit misschien wel mijn beste kwart ooit. Het was ook de eerste keer dat ik op alle onderdelen zo wat op dezelfde plaats in het klaasement kwam. Uiteindelijk werd ik 99e in totaal (heren, dames en trio's) met een 98e zwemtijd, 84e fietstijd en 97e looptijd. Dit is toch zeker 30 plaatsen beter bij het lopen dan vroeger. Ik boette misschien wat in in pure explosieve fietssnelheid op die afstand maar nam ook geen enkel risico en verloor vooral tijd in de eerste kilometers. Naarmate de afstand vorderde ging het steeds beter. 

Wat hebben we hieruit geleerd? 
Vorig jaar ben ik naar Lanzarote vertrokken na een kwarttriatlon waar ik echt serieus moest minderen bij het lopen om alles te sparen. Gisteren heb ik steeds nog het gevoel gehad dat ik nog kon versnellen, en ben ik relatief fris aan de finish gekomen, los van de afbraak die het weer had gedaan aan mijn lichaam. Mijn zwemtijd was uiteindelijk bevredigend, wetende dat vechtpartijen als gisteren toch minder voorkomen op de lange afstand. Qua fietsen was de tweede ronde perfect. De eerste ronde had ik last met het ritme, door het moeilijke zwemmen en de omstandigheden. Het lopen was een bevestiging voor vorige week. Ik word steeds sterker en onderhoud een veel hogere snelheid, die ik ook langer en langer kan doortrekken. Volgende week nog een laatste doorgedreven test op de 20km van Brussel en dan kunnen we met een gerust hart de laatste maand ingaan. 

Als ik het zwemmen en lopen kan onderhouden, ziet het er goed uit voor Klagenfurt. Het fietsen mist nog een tikkeltje meer power naar mijn mening. Maar hiervoor heb ik ook nog mijn voorzorgen genomen met nog enkele stevige ritten inclusief een training in Eupen voor de boeg. En begin juni trekken we nog naar Meer in hopelijk betere omstandigheden voor de laatste triatlontest. Voor de volledigheid. Luk was de eerste BrTC-er aan de finish vandaag (2u01'16) als 39e, voor Niels (2u06'49) en Vanessa (2u10'46) die als 5e vrouw aankwam. Jef arriveerde uiteindelijk in een knappe 2u16'24. Op de onbereikbare Luk na, hebben we mekaar dus aardig partij gegeven.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten