Na een weekje extra rust op Lanzarote zijn we veilig terug thuis, de bagage is uitgepakt, de fiets terug in elkaar gevezen, ... Kortom terug tijd om nieuwe plannen te maken.
Ik wist niet goed wat me zou overkomen na de gehoopte aankomst op Lanzarote. Sommige mensen krijgen immers een degout, anderen vallen in een zwart gat ... maar niet bij mij. Ik heb altijd gezegd dat de halve afstand me de ideale triatlonafstand leek maar ik heb me nu bedacht: de volledige heeft zoveel meer ... Ik was enkele malen aangepord door collega's om in 2014 mee naar Klagenfurt te gaan, maar had steeds de boot af gehouden tot na Lanzarote. Nu kan ik echter 100% stellen dat ik volgend jaar voor mijn 2e IronMan ga in Oostenrijk. Ronny en Luk gaan al zeker mee en ik hoop ook dat we met een grotere BrTC delegatie zouden afzakken met Anneke, en wie misschien nog allemaal.
De plannen voor dit seizoen zijn eerder bescheiden. De winter is zo lang geweest dat ik me niet te veel verplichtingen wil opleggen en ik heb ook nog een BVBA verder op te starten. Ik ga nog naar het BK halve triatlon in Eupen in augustus en zou graag een goede marathon lopen eind september in Oostende of Eindhoven. Voor de rest ga ik me vooral bezig houden met Vanessa haar trainingen en, door samen met haar te trainen, ook mijn eigen snelheid terug wat aankweken, waar deze winter geen tijd voor was. Vooral het fietsen en lopen moeten terug wat sneller op de korte afstand, om zo in de winter met meer snelheid aan de lange duurtrainingen voor Oostenrijk te starten.
De auto staat momenteel alweer vertrekkensklaar richting Zwevegem voor het BK mixed relay. Wees gerust, ik ga enkel maar wat supporteren en mijn verhaal van Lanzarote doen tegen vrienden en clubcollega's. Het is fijn constant op straat door kennissen en vrienden te worden aangesproken. Ik ben me zelf toch niet helemaal bewust van wat ik gedaan heb vorige week tov mijn fysieke (en mentale) toestand een jaar of 3 geleden....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten