Zaterdag hebben we onder een stralende hemel deelgenomen aan de Ludo Peeters Classic, een jaarlijkse wielertoeristentocht over 145km vertrekkende vanuit Brasschaat. De inschrijvingen voor de pelotons zaten al vol dus we vertrokken omstreeks 8u met een select BrTC groepje met mezelf, Luc, Peter, Luk, Mike, Jef, Raf en Bert.
Reeds bij aanvang ontwikkelden we een tempo rond de 32-33km/u in de veronderstelling dat we niet te snel door het grote peloton zouden ingehaald worden. Het weer was prima en de eerste 60-70 kilometers bolden vlot richting Aarschot-Leuven. Toen begon de 'bergzone' met enkel korte kuitenbijters waar de groep wat uiteen viel. We waren echter van het principe 'samen uit, samen thuis' dus altijd even wachten op de laatste berggeit en weer verder. Aan de eerste bevoorrading rond de 75km zat de moraal nog prima, wat niet kon gezegd worden van enkele heethoofden in de interne keuken van andere clubs.
Na de bevoorrading keerden we terug richting Putte en Berlaar. Jef, Raf en Bert besloten ietwat gas terug te nemen, rekening houdend met het feit dat we met onze geweldige coördinatie-reputatie nog niet fout waren gereden. En inderdaad ... een ongelukkig manoeuvre van een auto en onze kopgroep zat plots aan dancing Fabiola ipv in de Berlaarse velden, ofte een omweg van 4-5km. Geen probleem, dacht Peter, en hij begon aan één van de meest indrukwekkende achtervolgingen die ik heb meegemaakt. Een half uur trok hij ons allemaal op één lint, dat mijn darmen er bijna uitvlogen. Groot was dan ook de verbazing bij de familie Van Look en Bert toen ze ons aan een spoorwegovergang plots zagen aansluiten. Samen zijn we dan naar de tweede bevoorrading gefietst om en bij de 120km. Daar was er een leuk weerzien met ex-BrTC-er Kurt, die voortreffelijk mijn drinkbus bijvulde.
Net op tijd voor peloton 1 arriveerde voor hun stop, vertrokken we voor onze laatste kilometers. We plaatsten ons in een groep van een man of 40 en fietsten relatief gemakkelijk uit tot Brasschaat-city waar een zonnig terrasje inclusief een pannenkoekje prettig onthaald werden. Op de teller stonden toen 151km met een gemiddelde van 31,0km/u. Tien minuutjes na ons kwamen ook Jef, Raf en Bert aan, nog ruim voor de grote groep.
De combinatie van het weer, het parcours en de collega's maakten deze trip een zeer aangename ervaring. Ik had zelf wel niet de benen van vorige week, maar toen had ik ook net een dagje gerust, terwijl ik de laatste paar dagen nog enkele stevigere trainingen had gedaan. Het omgekeerde was zeker waar voor Peter, die er een stevige demonstratie van maakte bij momenten. Gelukkig waren de anderen ook maar gewoon van vlees en bloed, of ik had een dagje zwaar afgezien.
Het kaartje hieronder heb ik gepikt van Bert zijn website, ik moet zelf mijn Polar trainingsgegevens nog opladen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten