Ik besef dat het de laatste maanden vrij rustig is geweest op de blog, maar dat heeft alles te maken met de professionele (en sportieve) drukte. Ik ben aan mijn laatste week als externe consultant bezig bij Elia na een project van bijna 4 jaar, en voor mij en Vanessa draait ook de begeleiding van ons tiental atleten op volle toeren.
Vorige week had ik een eerste testje ingelast met de Brasschaat Natuur Classic, steevast een superleuke 'jogging' georganiseerd door Bert Nijs doorheen de Brasschaatse parken. Na maandenlange training in (lage) LSD zone, wou ik het effect eens zien als ik die 25km zou lopen in extensieve duur. De tijd en kilometers vlogen uiteindelijk voorbij in het gezelschap van Luc en Henk. Na de eerste kilometers in groep te hebben gejogd, hebben we alles afgemaald aan 4'45 - 4'50 per kilometer, mooi binnen mijn hartslagzone. De korte hamstring-massage van Koen die ik had ingepland achteraf was wel welkom gezien het zeer koude (maar mooie) weer. Toch wat vertrouwen getankt naar de halve marathon van Spa-Francorchamps begin maart, waar ik mijn mooie prestatie van vorig jaar toch wil evenaren.
De dag na de BN Classic zijn we voor een week naar Calpe getrokken, voor een combinatie van vakantie en 'stage'. Het weer was er een stuk beter dan in België maar de fietsomstandigheden waren toch ook niet elke dag ideaal (veel wind overal, en ook regen in de bergen). Uiteindelijk heb ik met Vanessa een 3-tal fietstochten van 80-90km gedaan, met telkens tussen de 1000 en 1500 hoogtemeters. Daarnaast in totaal ook nog bijna 40km gelopen. Meer moest dat niet zijn. Hartslag was zeer naar wens en ook het vermogen in de benen zat goed, met dank aan de Kickr-trainingen van de voorbije maand. De conditie is zeker niet slechter dan vorig jaar (en in alle 3 de sporten), en qua kilo's hebben we voorsprong.
Voor de rest heb ik vooral mijn besluit genomen hoe de komende 2 seizoenen aan te pakken. Ik heb gemerkt dat de echte goesting om te gaan zwemmen en fietsen weer veel met ups en downs verloopt, terwijl het lopen me als enige een stabiel leuk gevoel bezorgt. De begeleiding van onze atleten geeft me vaak ook meer voldoening dan zelf te trainen, en op professioneel vlak is het gewoon erg (positief) druk. Begin maart ga ik wel aan de slag in Antwerpen, waar ik naar uit kijk, en wat me ook veel tijd gaat besparen qua woon-werk-verkeer.
2017 Wordt zo goed als zeker een jaar zonder volledige triatlons. Ik heb mijn zinnen gezet om meer te gaan lopen, misschien eens wat trails te gaan doen. Ik ga in elk geval niet meer op voorhand inschrijven voor een grote triatlonuitdaging. Komt er last minute nog iets uit de bus, dat valt niet uit te sluiten. Ik ga echter geen druk opleggen om weer de ganse winter de 3 sporten te moeten opbouwen.
Voor dit seizoen ga ik eerst nog alles op alles proberen zetten voor Lanzarote. Daar is het immers allemaal begonnen en ik weet dat er daar nog altijd meer inzit dan de voorbije 2 keer. Wat dat gaat inhouden qua uren training, zullen we nog afwachten. Daarna staat Vichy nog op het programma. Veel zal afhangen van Lanzarote. Ik heb er even mee gespeeld om de volledige van Vichy om te ruilen naar de halve maar daar zou ik me helemaal niet meer voor kunnen motiveren. Ik hoop na Lanzarote de motivatie te vinden om in de zomer nog eens goed door te gaan, en te proberen die geweldige dag van Klagenfurt nog eens over te doen als afsluiter, maar ik moet eerlijk bekennen dat het volledig tegenovergestelde ook een mogelijkheid blijft en ik enkel als supporter/coach naar Vichy trek. De toekomst zal het uitwijzen. Eerst focussen op mei...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten