Niet alle evenementen op een bucket list lijken even sensationeel of uitdagend. Zo zou een 3-voudige finisher van IM Lanzarote toch geen problemen mogen ondervinden om de Achtkamp van Brasschaat tot een goed einde te brengen? Niets is echter minder waar. De proeven zijn zo uiteenlopend en atypisch voor een langeafstandsatleet, dat ik er met de nodige schrik aan begon. Het was echter eens tijd voor iets compleet anders in het najaar om het triatlonseizoen te verteren, en de batterijen terug op te laden.
Met 110 atleten begonnen we in de senioren-categorie (18 tot 40j). Tussen al die jonge snaken wou ik gewoon finishen zonder blessures. Ik vreesde echter dat een plaatsje in de laatste 10 wel eens mijn lot zouden worden... Tevens van start in onze reeks BrTC-ers Robin, Arno, Kristian, Marc, Kevin en Steve.
Zondag 23 oktober - 1km tijdrit
Proef 1 vond plaats op een ijzige, mistige ochtend in het park van Brasschaat. 1 km volle bak sprinten op de fiets, waarbij ik sowieso tijd zou verliezen in die ene relatief scherpe bocht. Het werd echter een serieuze meevaller met een 47e plaats. Ik stond na 1 proef zowaar in de linkertabel van de ranking en nam al om en bij de 50 bonuspunten op Kevin, Marc en Steve.
Zondag 30 oktober - Verspringen en 200m sprint
Twee disciplines die me absoluut niet liggen. Daarenboven voelde ik tijdens de opwarming enorme stijfheid in mijn bovenbenen, waarschijnlijk door twee dagen ervoor nog te trainen en de dag voordien niks meer te doen. Ik durfde niet meer voluit gaan en wou vooral geen fysieke schade oplopen. Gevolg 93e en 91e plaats en vrije val richting plaats 88 in het klassement... Als ik fysiek paraat zou geweest zijn, had ik hooguit 10 plaatsjes beter gescoord hoor ... Kevin moest opgeven met een spierscheur. Steve en Marc deden het nog slechter dan mij; Robin, Arno en Kristian lagen al straten voor.
Zondag 6 november - 6,5km tijdrit
Tijd om aan de remonte te beginnen. Heel slecht weer op het vliegveld van Brasschaat voor de 'lange' tijdrit maar gelukkig bleef het droog tijdens mijn proef. Met plaats 44 mijn voorlopig beste ranking in de competitie en we stegen terug naar plaats 74. Wel opnieuw plaatsen moeten prijsgeven op de jonge gasten, maar veel uitgelopen en Marc en Steve. Mijn definitieve positie in het BrTC klassement lag al vast.
Zondag 6 november - Kogelstoten en 1500m lopen
Voor het kogelstoten had ik eigenlijk wel wat vertrouwen na de trainingssessies maar toch liep het goed fout. Plaats 84 zowaar ... De 1500m in en rond het atletiekstadion liepen volgens plan. Ik bleef kalm in de tumultueuze start met 100 atleten. Na het verlaten van het stadion als +/-80e begon ik aan de geslaagde inhaalrace die resulteerde in plaats 55. Ik had de schade toch kunnen beperken en zakte slechts lichtjes naar plek 78.
Zondag 13 november - 5,5km veldlopen
Nog 90 atleten in competitie in een stormachtig park waar sporten eigenlijk onverantwoord was. De takken vlogen in het rond en zelfs tijdens onze wedstrijd veranderde het parcours nog door de val van een gigantische tak. Gelukkig geen slachtoffers ... Ik zou de eerste van 4 ronden de kat uit de boom kijken en daarna opnieuw beginnen versnellen en opschuiven. Ik kwam door als 55e maar er was toch heel snel gestart waardoor ik enkel kon proberen consolideren. Ik zag atleet voor atleet voor mij stilvallen en raapte ze op in het spoor van Marc. De maag protesteerde en een actie om Marc zelf nog proberen in te halen, zat er niet meer in zonder risico. Uiteindelijk als 41e over de finish na een prima race. Een flinke sprong in het klassement naar plaats 68 was de beloning. Met de 2 loopnummers had ik wel heel wat plaatsen goed gemaakt op Kristian maar die was al veel te veel voorop. Steve droeg ondertussen de rode lantaarn, vooral ook omdat reeds 20 atleten hadden opgegeven.
Zondag 20 november - Veldrit
De veldrit is een beetje op een anti-climax afgelopen. Hoewel ik de dag voordien nog goed verkend had, liep alles echt fout. Onmiddellijk bij de start vielen er 3 mensen voor mij waardoor ik voet aan grond moest zetten. Ik nam de eerste bocht zo bijna als laatste. Gelukkig was ik ondertussen handiger geworden aan de balkjes waar ik een 10tal mensen inhaalde en op de eerste asfaltstrook reed ik terug naar een plek onder de mensen. Het eerste stukje bos verliep prima, tot ik bij het uitrijden ervan mijn ketting van de cassette voelde glippen. Voet aan grond, wringen aan de ketting en als voorlaatste terug de fiets op ... Ik hoorde nog enkele ander mannen zeggen "da's pech man" maar daar was ik vet mee... Als ik nog iets wilde presteren, moest ik risico's nemen. En dat liep dus mis. Ik wou over een boomstam springen maar deze was echt wel te hoog (dat had ik de dag voordien ook al wel gezien) maar ja ... overkop en shifter verschoven. Geen fysieke averij en dankzij supporter Quentin het stuur nog terug recht gezet, maar mijn goesting was over. Ik wou geen risico's meer nemen, we vertrokken 2 dagen later immers op verlof, en ik ben wijselijk uit de race gestapt.
De opgave heeft me uiteindelijk nog 1 plaatsje gekost in het eindklassement en mijn eerste Achtkamp eindigde zo op de 69e plaats op 110 starters. Toch zo slecht nog niet...
Ik ben blij dat ik het heb gedaan. De 2 tijdritten en de 1500m en veldloop gingen echt wel prima. Ik eindige ook steeds in de top 50. Verspringen en 200m lopen is gewoon niks voor mij en qua kogelstoten ontbrak er voldoende techniek. Ik heb enkel spijt van de veldrit. Ik zag er toch wel naar uit en zonder die kettingproblemen was ik mooi mee kunnen glippen met mensen van mijn niveau, die ook geen onnodige risico's namen. Volgend jaar? We zien wel... Ik ben er wel zeker van dat het in de reeks 40+ binnen enkele jaren geweldig leuk kan worden. Nu is het verschil echt wel groot met die jonge gasten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten